大学 中庸 论语(1--20)

及其至也，虽圣人亦有所不知焉。夫妇之不
xiào kě yǐ néng xíng yān jí qí zhì yě suī shèng rén yì yǒu suǒ
肖，可以能行焉，及其至也，虽圣人亦有所
bù néng yān tiān dì zhī dà yě rén yóu yǒu suǒ hàn
不能焉。天地之大也，人犹有所憾。
子曰：“中庸其至矣乎！民鲜能久矣。”
zǐ yuē
dào zhī bù xíng yě
wǒ zhī zhī yǐ
zhì zhě
子曰：“道之不行也，我知之矣：知智者
guò zhī yú zhě bù jí yě
dào zhīபைடு நூலகம்bù míng yě wǒ zhī zhī
过之，愚者不及也。道之不明也，我知之
不闻。莫见现乎隐，莫显乎微，故君子慎其
dú yě
独也。
xǐ nù āi lè zhī wèi fā wèi zhī zhōng fā ér jiē zhòng jié wèi
喜怒哀乐之未发谓之中，发而皆中节谓
zhī hé zhōng yě zhě tiān xià zhī dà běn yě hé yě zhě tiān
nán fāng zhī qiáng yú běi fāng zhī
6 子路问强。子曰：“南方之强与欤？北方
之
qiáng yú
yì ěr qiáng yú kuān róu yǐ jiào bù bào wú dao
强与欤？抑而尔强与欤？宽柔以教，不报无道，
nán fāng zhī qiáng yě jūn zǐ jū zhī rèn jīn gé
大中
华
學文 华
经
中典 教
庸材
大
字
論
拼 音
語诵
读
版
☺
《中庸》
tiān mìng zhī wèi xìng shuài xìng zhī wèi dào xiū dào zhī wèi jiào 1
天命之谓性，率性之谓道，修道之谓教。
dào yě zhě bù kě xū yú lí yě
kě lí
故君子居易以俟命，小人行险以缴侥幸。子曰：
shè yǒu sì hū jūn zǐ shī zhū zhèng gǔ fǎn qiú zhū qí shēn
射有似乎君子，失诸正鸪，反求诸其身。（第八章
完）
jūn zǐ zhī dào pì d9 ēng gāo bì
rú xíng bì zì ěr
2 仲尼曰：“君子中庸，小人反中庸。君 子
zhī zhōng yōng yě jūn zǐ ér shízhòng xiǎo rén zhī fǎn zhōng yōng yě
之中庸也，君子而时中；小人之反中庸也，
xiǎo rén ér wú jì dàn yě
小人而无忌惮也。”
zǐ yuē zhōng yōng qí zhì yǐ hū mín xiǎn néng jiǔ yǐ
7 子曰：“素隐行怪，后世有述焉，吾弗
wéi zhī yǐ jūn zǐ zūn dào ér xíng bàn tú ér fèi wú fú néng
为之矣。君子遵道而行，半途而废，吾弗能
yǐ yǐ jūn zǐ yī hū zhōng yōng dùn shìbú jiàn zhìér bù
已矣。君子依乎中庸，遁世不见，知而不
wèi néng yě suǒ qiú hū chén yǐ shì jūn wèi néng yě suǒ qiú hū dì
未能也；所求乎臣以事君，未能也；所求乎弟
yǐ shì xiōng wèi néng yě suǒ qiú hū péng yǒu xiān shī zhī wèi néng yě
bù kě dù sī
shěn kě yì
《诗》曰：‘神之格思，不可度思，矧可射
sī
fú wēi zhī xiǎn chéng zhī bù kě yǎn rú cǐ fū
之和。中也者，天下之大本也；和也者，天
xià zhī dá dào yě zhì zhōng hé tiān dì wèi yān wàn wù yù yān
下之达道也。致中和，天地位焉，万物育焉。
（第一章 完）
Zhòng ní yuē jūn zǐ zhōng yōng xiǎo rén fǎn zhōng yōng jūn zǐ
zāi jiǎo guó yǒu dào bù biàn sè yān qiáng zāi jiǎo guó wú
哉矫！国有道，不变塞焉，强哉矫！国无
dào zhì sǐ bù biàn qiáng zāi jiǎo
道,至死不变，强哉矫！”（第六章 完）
zǐ yuē
sù yǐn xíng guài hòu shì yǒu shù yān wú fú
在上位，不陵下，在下位，不援上；正已
ér bù qiú yú rén zé wú yuàn shàng bù yuàn tiān xiàbù yóu rén
而不求与人，则无怨。上不怨天，下不尤人。
gù jūn zǐ jū yì yǐ sì mìng xiǎo rén xíng xiǎn yǐ jiǎo xìng zǐ yuē
mín qí sī yǐ wéi Shùn hū
民，其斯以为舜乎！” （第三章 完）
zǐ yuē
rén jiē yuē yú zhì
qū ér nà zhū gǔ huò xiàn
4
子曰：“人皆曰予知智；驱而纳诸罟擭
陷
jǐng zhī zhōng ér mò zhī zhī bì yě rén jiē yuē yú zhì
huǐ wéi shèng zhě néng zhī
悔，唯圣者能之。”
jūn zǐ zhī dào fèi ér yǐn fū fù zhī yú kě yǐ yù zhī yān
君子之道费而隐。夫妇之愚，可以与知焉,
jí qí zhì yě suī shèng rén yì yǒu suǒ bù zhī yān fū fù zhī bú
故君子以人治人，改而止。忠恕违道不远，
shī zhū jǐ ér bú yuàn yìwù shī yú rén
施诸己而不愿，亦勿施于人。
jūn zǐ zhī dào sì Qiū wèi néng yī yān suǒ qiú hū zǐ yǐ shì fù
君子之道四，丘未能一焉。所求乎子以事父，
pì rú
君子之道，辟譬如行必自迩，辟譬如登高必
zì bēi
shī
qín
xiōng
yuē qī zi hǎo hé rú gǔ sè
自卑。《诗》曰：妻子好合，如鼓瑟琴。 兄
dì jì xī qī nú
hé lè qiě dān
yí ěr shì jiā
lè ěr
弟既翕，和乐且耽。宜尔室家，乐尔妻帑孥。
而弗见，听之而弗闻，体物而不可遗。使天
xià zhī rén zhaī míng shèng fú yǐ chéng jìsì yáng yáng hū rú
下之人，齐斋明盛服，以承祭祀，洋洋乎，如
zài qíshàng rú zài qízuǒ yòu
在其上，如在其左右。
shī yuē
shén zhī gé sī
zǐ yuē
fù mǔ qíshùn yǐ hū!
子曰：“父母其顺矣乎！”（第九章完）
zǐ yuē sh10ì zhī
guǐ shén zhī wéi dé qí shèng yǐ hū
子曰：“鬼神之为德，其盛矣乎！视之
ér fú jiàn tīng zhī ér fú wén shǐ tiān
tǐ wù ér bù kě yí
zé
阱之中，而莫之知辟避也。人皆曰予知智；择
hū zhōng yōng ér bù néng jī yuè shǒu yě
乎中庸，而不能期月守也。” （第四章 完）
zǐ yuē
Huí zhī wéi rén yě zé hū zhōng yōng dé yí
5 子曰：“回之为人也，择乎中庸，得一
shàn zé quán quán fú yīng ér fú shī zhī yǐ
8 子曰：“道不远人，人之为道而远人，
bù kě yǐ wéi dào
shī yún
fá kē fá kē qí zé
不可以为道。《诗》云：‘伐柯伐柯，其则
bù yuǎn
zhíkē yǐ fá kē nì ér shì zhī yóu yǐ wéi yuǎn
不远。’执柯以伐柯，睨而视之，犹以为远。
gù jūn zǐ yǐ rén zhì rén gǎi ér zhǐ zhōng shù wéi dào bù yuǎn
gù jūn zǐ yǔ dà tiān xià mò néng zài yān yǔ xiǎo tiān xià mò néng
故君子语大，天下莫能载焉；语小，天下莫能
pò yān
shī yún
yuān fēi lì tiān yú yuè yú yuān
破焉。《诗》云：“鸢飞戾天，鱼跃于渊。”
善，则拳拳服膺而弗失之矣。”
zǐ yuē
tiān xià guó jiā kě jūn yě jué lù kě cí yě
子曰：“天下国家可均也，爵禄可辞也
，
bái rèn kě dǎo yě zhōng yōng bú kě néng yě
白刃可蹈也，中庸不可能也。” （第五章 完）
Zǐ lù wèn qiáng zǐ yuē
sǐ ér bú yàn
南方之强也，君子居之。衽金革，死而不厌，
běi fāng zhī qiáng yě ér qiáng zhě jū zhī
北方之强也，而强者居之。
gù jūn zǐ hé ér bù liú qiáng zāi jiǎo zhōng lì ér bù yǐ qiáng
故君子和而不流，强哉矫！中立而不倚，强
zǐ yuē
Shùn qí dà Zhì yě yú shùn hào wèn ér hào
3 子曰：“舜其大知智也与欤！舜好问而好
chá ěr yán yǐn è ér yáng shàn zhí qí liǎng duān yòng qí zhōng yú
察迩言，隐恶而扬善。执其两端，用其中于
行乎富贵；素贫贱，行乎贫贱；素夷狄，行乎
yí dí sù huàn nàn xíng hū huàn nàn jūn zǐ wú rù ér bù zì dé
夷狄；素患难，行乎患难。君子无入而不自得
yān
焉！
zài shàng wèi bù líng xià
zài xià wèi bù yuán shàng zhèng jǐ
以事兄，未能也；所求乎朋友先施之，未能也。
yōng dé zhī xíng yōng yán zhī jǐn
yǒu suǒ bù zú
bù gǎn bù
庸德之行，庸言之谨；有所不足，不敢不
miǎn yǒu yú bù gǎn jìn yán gù xíng xíng gù yán jūn
勉；有余，不敢尽。言顾行，行顾言，君
zǐ hú bù zào zào ěr
子胡不慥慥尔！”
jūn zǐ sù qí wèi ér xíng bù yuàn hū qí wài sù fù guì
君子素其位而行，不愿乎其外。素富贵，
xíng hū fù guì sù pín jiàn xíng hū pín jiàn sù yí dí xíng hū
yán qí shàng xià chá yě jūn zǐ zhī dào zào duān hū fū fù
jí qí
言其上下察也。君子之道，造端乎夫妇，及其
zhì yě chá hū tiān dì
至也，察乎天地。(第七章完）
zǐ yuē
dào bù yuǎn rén rén zhī wéi dào ér yuǎn rén
yǐ xián zhě guò zhī bú xiào zhě bú jí yě rén mò bú yǐn shí
矣：贤者过之，不肖者不及也。人莫不饮食
yě xiǎn néng zhī wèi yě
也，鲜能知味也。”
zǐ yuē
dào qí bù xíng yǐ fú
子曰：“道其不行矣夫！”（第二章 完）
fēi dào yě
道也者，不可须臾离也，可离，非道也。
shì gù jūn zǐ jiè shèn hū qí suǒ bù dǔ kǒng jù hū qí suǒ
是故君子戒慎乎其所不睹，恐惧乎其所
bú wén mò xiàn hū yǐn mò xiǎn hū wēi gù jūn zǐ shèn qí