弟子规拼音版全文+注解

dìzǐguī弟子规zǒng xù【总叙】dìzǐguīshèngrénxùn shǒuxiàotìcìjǐnxìn 弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhòngérqīnrén yǒuyúlìzéxuéwén泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fùmǔhū yìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtīng fùmǔzé xūshùnchéng父母教须敬听父母责须顺承dōngzéwēn xiàzéqìng chénzéxǐng hūnzédìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yèwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshànwéi gǒushànwéi zǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎo wùsīcáng gǒusīcáng qīnxīnshāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhào lìwèijù qīnsuǒwù jǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāng yíqīnyōu déyǒushāng yíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒ xiàohénán qīnzēngwǒ xiàofāngxián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguò jiànshǐgēng yíwúsè róuwúshēng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrù yuèfùjiàn hàoqìsuí tàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒují yàoxiāncháng zhòuyèshì bùlíchuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsānnián chángbēiyè jūchùbiàn jiǔròujué 丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐ jìjìnchéng shìsǐzhě rúshìshēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chūzétì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmù xiàozàizhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīng yuànhéshēng yányǔrěn fènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshí huòzuòzǒu zhǎngzhěxiān yòuzhěhòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídàijiào rénbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyī zhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chéngxiàjū guòyóudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělì yòuwùzuò zhǎngzhězuò mìngnǎizuò 长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shēngyàodī dībùwén quèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqū tuìbìchí wènqǐduì shìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfù rúshìfù shìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎo yèmiánchílǎoyìzhì xīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguàn jiānshùkǒu biànniàohuí zhéjìngshǒu 晨必盥兼漱口便溺回辄净手guānbìzhèng niǔbìjié wàyǔlǚ jùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfú yǒudìngwèi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjié búguìhuá shàngxúnfèn xiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshí wùjiǎnzé shíshìkě wùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshào wùyǐnjiǔ yǐnjiǔzuì zuìwéichǒu 年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngróng lìduānzhèng yīshēnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyù wùbǒyǐ wùjījù wùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēlián wùyǒushēng kuānzhuǎnwān wùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqì rúzhíyíng rùxūshì rúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuò wùwèinán wùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎng juéwùjìn xiépìshì juéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùmén wènshúcúnjiāngshàngtáng shēngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuí duìyǐmíng wúyǔwǒ bùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwù xūmíngqiú tǎngbùwèn jíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwù jíshíhuán hòuyǒují jièbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwéixiān zhàyǔwàng xīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wéiqíshì wùnìngqiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔ huìwūcí shìjǐngqì qièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēn wùqīngyán zhīwèidì wùqīngchuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyí wùqīngnuò gǒuqīngnuò jìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozì zhòngqiěshū wùjíjí wùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguānjǐ mòxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshàn jísīqí zòngqùyuǎn yǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénè jínèixǐng yǒuzégǎi wújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxué wéicáiyì bùrúrén dāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfú ruòyǐnshí bùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònù wényùlè sǔnyǒulái yìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒng wénguòxīn zhíliàngshì jiànxiāngqīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēi míngwéicuò yǒuxīnfēi míngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎi guīyúwú tǎngyǎnshì zēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fánshìrén jiēxūài tiāntóngfù dìtóngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhě míngzìgāo rénsuǒzhòng fēimàogāo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhě wàngzìdà rénsuǒfú fēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéng wùzìsī rénsuǒnéng wùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfù wùjiāopín wùyàngù wùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxián wùshìjiǎo rénbùān wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rényǒuduǎn qièmòjiē rényǒusī qièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorénshàn jíshìshàn rénzhīzhī yùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénè jìshìè jízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiāngquàn déjiējiàn guòbùguī dàoliǎngkuī 善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔ guìfēnxiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāngjiārén xiānwènjǐ jǐbúyù jísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoēncháng恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpú shēnguìduān suīguìduān cíérkuān待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīnbùrán lǐfúrén fāngwúyán势服人心不然理服人方无言qīn rén【亲仁】tóngshìrén lèibùqí liúsúzhòng rénzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒrénzhě rénduōwèi yánbúhuì sèbúmèi果仁者人多畏言不讳色不媚néngqīnrén wúxiànhǎo dérìjìn guòrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqīnrén wúxiànhài xiǎorénjìn bǎishìhuài不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xué wén【余力学文】búlìxíng dànxuéwén zhǎngfúhuá chénghérén不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuéwén rènjǐjiàn mèilǐzhēn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒusāndào xīnyǎnkǒu xìnjiēyào读书法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐ wùmùbǐ cǐwèizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuānwéixiàn jǐnyònggōng gōngfūdào zhìsètōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xīnyǒuyí suízhájì jiùrénwèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqīng qiángbìjìng jīànjiébǐyànzhèng房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiān xīnbùduān zìbújìng xīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjí yǒudìngchù dúkànbì huányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒují juànshùqí yǒuquēhuài jiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēishèngshū bǐngwùshì bìcōngmíng huàixīnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqì shèngyǔxián kěxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致弟子规白话解弟子即是学生，不仅仅指儿童，扩大讲，凡欲学古圣先贤文化的人，都可称之为其弟子。