《弟子规》-《出则弟》拼音版
弟子规拼音并解释
弟子规拼音并解释弟子规拼音并解释《弟子规》原名《训蒙文》是清代教育家李毓秀编写的三言韵文，依据孔子部分教诲编成的学童生活规范，采用《论语》“学而篇”第六条：“弟子入则孝，出则悌，谨而信，泛爱众而亲仁。
下面是小编整理的弟子规拼音并解释，欢迎大家分享。
rù zé xiào【入则孝】fùmǔhū yìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtīng fùmǔzé xūshùnchéng父母教须敬听父母责须顺承dōngzéwēn xiàzéqìng chénzéxǐng hūnzédìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yèwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshànwéi gǒushànwéi zǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎo wùsīcáng gǒusīcáng qīnxīnshāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhào lìwèijù qīnsuǒwù jǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāng yíqīnyōu déyǒushāng yíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒ xiàohénán qīnzēngwǒ xiàofāngxián亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguò jiànshǐgēng yíwúsè róuwúshēng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrù yuèfùjiàn hàoqìsuí tàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒují yàoxiāncháng zhòuyèshì bùlíchuáng亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsānnián chángbēiyè jūchùbiàn jiǔròujué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐ jìjìnchéng shìsǐzhě rúshìshēng丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmù xiàozàizhōng兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīng yuànhéshēng yányǔrěn fènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshí huòzuòzǒu zhǎngzhěxiān yòuzhěhòu或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídàijiào rénbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyī zhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chéngxiàjū guòyóudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělì yòuwùzuò zhǎngzhězuò mìngnǎizuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shēngyàodī dībùwén quèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqū tuìbìchí wènqǐduì shìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfù rúshìfù shìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎo yèmiánchí lǎoyìzhì xīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguàn jiānshùkǒu biànniàohuí zhéjìngshǒu晨必盥兼漱口便溺回辄净手guānbìzhèng niǔbìjié wàyǔlǚjùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfú yǒudìngwèi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjié búguìhuá shàngxúnfèn xiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshí wùjiǎnzé shíshìkě wùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshào wùyǐnjiǔ yǐnjiǔzuì zuìwéichǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngróng lìduānzhèng yīshēnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyù wùbǒyǐ wùjījù wùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēlián wùyǒushēng kuānzhuǎnwān wùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqì rúzhíyíng rùxūshì rúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuò wùwèinán wùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎng juéwùjìn xiépìshì juéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùmén wènshúcúnjiāngshàngtáng shēngbìyáng将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuí duìyǐmíng wúyǔwǒ bùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwù xūmíngqiú tǎngbùwèn jíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwù jíshíhuán hòuyǒují jièbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwéixiān zhàyǔwàng xīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wéiqíshì wùnìngqiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔ huìwūcí shìjǐngqì qièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēn wùqīngyán zhīwèidì wùqīngchuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyí wùqīngnuò gǒuqīngnuò jìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozì zhòngqiěshū wùjíjí wùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguānjǐ mòxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshàn jísīqí zòngqùyuǎn yǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénè jínèixǐng yǒuzégǎi wújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxué wéicáiyì bùrúrén dāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfú ruòyǐnshí bùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònù wényùlè sǔnyǒulái yìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒng wénguòxīn zhíliàngshì jiànxiāngqīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēi míngwéicuò yǒuxīnfēi míngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎi guīyúwú tǎngyǎnshì zēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fánshìrén jiēxūài tiāntóngfù dìtóngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhě míngzìgāo rénsuǒzhòng fēimàogāo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhě wàngzìdà rénsuǒfú fēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéng wùzìsī rénsuǒnéng wùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfù wùjiāopín wùyàngù wùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxián wùshìjiǎo rénbùān wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rényǒuduǎn qièmòjiē rényǒusī qièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorénshàn jíshìshàn rénzhīzhī yùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénè jìshìè jízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiāngquàn déjiējiàn guòbùguī dàoliǎngkuī善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔ guìfēnxiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāngjiārén xiānwènjǐ jǐbúyù jísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoēncháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpú shēnguìduān suīguìduān cíérkuān待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīnbùrán lǐfúrén fāngwúyán势服人心不然理服人方无言qīn rén【亲仁】tóngshìrén lèibùqí liúsúzhòng rénzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒrénzhě rénduōwèi yánbúhuì sèbúmèi果仁者人多畏言不讳色不媚néngqīnrén wúxiànhǎo dérìjìn guòrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqīnrén wúxiànhài xiǎorénjìn bǎishìhuài不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xué wén【余力学文】búlìxíng dànxuéwén zhǎngfúhuá chénghérén不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuéwén rènjǐjiàn mèilǐzhēn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒusāndào xīnyǎnkǒu xìnjiēyào读书法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐ wùmùbǐ cǐwèizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuānwéixiàn jǐnyònggōng gōngfūdào zhìsètōng宽为限紧用功工夫到滞塞通xīnyǒuyí suízhájì jiùrénwèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqīng qiángbìjìng jīànjié bǐyànzhèng房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiān xīnbùduān zìbújìng xīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjí yǒudìngchù dúkànbì huányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒují juànshùqí yǒuquēhuài jiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēishèngshū bǐngwùshìbìcōngmíng huàixīnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqì shèngyǔxián kěxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致《弟子规》全文解释1、弟子规圣人训首孝弟（同‘悌’）次谨信【解释】弟子规，是圣人的教诲。
带拼音的《弟子规》全文
带拼⾳的《弟⼦规》全⽂带拼⾳的《弟⼦规》全⽂ 《弟⼦规》值得⼤家⼀起去研读⼀下，下⾯⼩编为你分享⼀下带拼⾳的《弟⼦规》全⽂吧，欢迎阅读！ zǒng xù 总叙 dì zǐ guī shèng rén xùn 弟⼦规，圣⼈训。
shǒu xiào tì cì jǐn xìn ⾸孝悌，次谨信。
fà nài zhòng ér qīn rén 泛爱众，⽽亲仁。
yǒu yú lì zé xué wén 有余⼒，则学⽂。
rù zé xiào ⼊则孝 fù mǔ hū yìng wù huǎn ⽗母呼，应勿缓。
fù mǔ mìng xíng wù lǎn ⽗母命，⾏勿懒。
fù mǔ jiào xū jìng tīng ⽗母教，须敬听。
fù mǔ zé xū shùn chéng ⽗母责，须顺承。
dōng zé wēn xià zé qìng 冬则温，夏则凊。
chén zé xǐng hūn zé dìng 晨则省，昏则定。
chū bì gào fǎn bì miàn 出必告，反必⾯。
jū yǒu cháng yè wú biàn 居有常，业⽆变。
shì suī xiǎo wù shàn wéi 事虽⼩，勿擅为。
gǒu shàn wéi zǐ dào kuī 苟擅为，⼦道亏。
(完整版)弟子规注音A4打印版
弟dì子zǐ规guī注zhù音yīn版bǎn总zǒng叙xù弟dì子zǐ规guī圣shèng人rén训xùn首shǒu孝xiào弟tì次cì谨jǐn信xìn 泛fàn爱ài众zhòng而ér亲qīn仁rén有yǒu余yú力lì则zé学xué文wén入rù则zé孝xiào父fù母mǔ呼hū应yìng勿wù缓huǎn父fù母mǔ命mìng行háng勿wù懒lǎn 父fù母mǔ教jiào须xū敬jìng听tīng父fù母mǔ责zé须xū顺shùn承chéng 冬dōng则zé温wēn夏xià则zé凊qìng晨chén则zé省xǐng昏hūn则zé定dìng 出chū必bì告gào反fǎn必bì面miàn居jū有yǒu常cháng业yè无wú变biàn 事shì虽suī小xiǎo勿wù擅shàn为wéi苟gǒu擅shàn为wéi子zǐ道dào亏kuī物wù虽suī小xiǎo勿wù私sī藏cáng苟gǒu私sī藏cáng亲qīn心xīn伤shāng 亲qīn所suǒ好hǎo力lì为wéi具jù亲qīn所suǒ恶wù谨jǐn为wèi去qù身shēn有yǒu伤shāng贻yí亲qīn忧yōu德dé有yǒu伤shāng贻yí亲qīn羞xiū亲qīn爱ài我wǒ孝xiào何hé难nán亲qīn憎zēng我wǒ孝xiào方fāng贤xián亲qīn有yǒu过guò谏jiàn使shǐ更gèng怡yí吾wú色sè柔róu吾wú声shēng 谏jiàn不bú入rù悦yuè复fù谏jiàn号hào泣qì随suí挞tà无wú怨yuàn 亲qīn有yǒu疾jí药yào先xiān尝cháng昼zhòu夜yè侍shì不bù离lí床chuáng 丧sàng三sān年nián常cháng悲bēi咽yè居jū处chù变biàn酒jiǔ肉ròu绝j ué丧sàng尽jìn礼lǐ祭jì尽jìn诚chéng事shì死sǐ者zhě如rú事shì生shēng出chū则zé弟tì兄xiōng道dào友yǒu弟dì道dào恭gōng兄xiōng弟dì睦mù孝xiào在zài中zhōng 财cái物wù轻qīng怨yuàn何hé生shēng言yán语yǔ忍rěn忿fèn自zì泯mǐn 或huò饮yǐn食shí或huò坐zuò走zǒu长zhǎng者zhě先xiān幼yòu者zhě后hòu 长cháng呼hū人rén即jí代dài叫jiào人rén不bú在zài己jǐ即jí到dào 称chēng尊zūn长zhǎng勿wù呼hū名míng对duì尊zūn长zhǎng勿wù见jiàn能néng 路lù遇yù长cháng疾jí趋qū揖yī长cháng无wú言yán退tuì恭gōng立lì骑qí下xià马mǎ乘chéng下xià车jū过guò犹yóu待dài百bǎi步bù余yú长zhǎng者zhě立lì幼yòu勿wù坐zuò长zhǎng者zhě坐zuò命mìng乃nǎi坐zuò尊zūn长zhǎng前qián声shēng要yào低dī低dī不bù闻wén却què非fēi宜yí进jìn必bì趋qū退tuì必bì迟chí问wèn起qǐ对duì视shì勿wù移yí事shì诸zhū父fù如rú事shì父fù事shì诸zhū兄xiōng如rú事shì兄xiōng谨jǐn朝zhāo起qǐ早zǎo夜yè眠mián迟chí老lǎo易yì至zhì惜xī此cǐ时shí晨chén必bì盥guàn兼jiān漱shù口kǒu便biàn溺niào回huí辄zhé净jìng手shǒu 冠guàn必bì正zhèng纽niǔ必bì结jié袜wà与yǔ履lǚ俱jù紧jǐn切qiè置zhì冠guàn服fú有yǒu定dìng位wèi勿wù乱luàn顿dùn致zhì污wū秽huì衣yī贵guì洁jié不bù贵guì华huá上shàng循xún分fèn下xià称chèn家jiā对duì饮yǐn食shí勿wù拣jiǎn择zé食shí适shì可kě勿wù过guò则zé年nián方fāng少shào勿wù饮yǐn酒jiǔ饮yǐn酒jiǔ醉zuì最zuì为wéi丑chǒu 步bù从cōng容róng立lì端duān正zhèng揖yī深shēn圆yuán拜bài恭gōng敬jìng 勿wù践jiàn阈yù勿wù跛bǒ倚yǐ勿wù箕jī踞jù勿wù摇yáo髀bì缓huǎn揭jiē帘lián勿wù有yǒu声shēng宽kuān转zhuǎn弯wān勿wù触chù棱léng 执zhí虚xū器qì如rú执zhí盈yíng入rù虚xū室shì如rú有yǒu人rén 事shì勿wù忙máng忙máng多duō错cuò勿wù畏wèi难nán勿wù轻qīng略lüè斗dòu闹nào场chǎng绝jué勿wù近jìn邪xié僻pì事shì绝jué勿wù问wèn 将jiāng入rù门mén问wèn孰shú存cún将jiāng上shàng堂táng声shēng必bì扬yáng 人rén问wèn谁shuí对duì以yǐ名míng吾wú与yǔ我wǒ不bù分fēn明míng 用yòng人rén物wù须xū明míng求qiú倘tǎng不bú问wèn即jí为wéi偷tōu 借jiè人rén物wù及jí时shí还huán后hòu有yǒu急jí借jiè不bù难nán信xìn凡fán出chū言yán信xìn为wéi先xiān诈zhà与yǔ妄wàng奚xī可kě焉yān 话huà说shuō多duō不bù如rú少shǎo惟wéi其qí是shì勿wù佞nìng巧qiǎo 奸jiān巧qiǎo语yǔ秽huì污wū词cí市shì井jǐng气qì切qiē戒jiè之zhī见jiàn未wèi真zhēn勿wù轻qīng言yán知zhī未wèi的dì勿wù轻qīng传chuán 事shì非fēi宜yí勿wù轻qīng诺nuò苟gǒu轻qīng诺nuò进jìn退tuì错cuò凡fán道dào字zì重zhòng且qiě舒shū勿wù急jí疾jí勿wù模mó糊hū彼bǐ说shuō长cháng此cǐ说shuō短duǎn不bù关guān己jǐ莫mò闲xián管guǎn 见jiàn人rén善shàn即jí思sī齐qí纵zòng去qù远yuǎn以yǐ渐jiàn跻jī见jiàn人rén恶è即jí内nèi省xǐng有yǒu则zé改gǎi无wú加jiā警jǐng唯wéi德dé学xué唯wéi才cái艺yì不bù如rú人rén当dāng自zì砺lì若ruò衣yī服fu若ruò饮yǐn食shí不bù如rú人rén勿wù生shēng戚qī闻wén过guò怒nù闻wén誉yù乐lè损sǔn友yǒu来lái益yì友yǒu却què闻wén誉yù恐kǒng闻wén过guò欣xīn直zhí谅liàng士shì渐jiàn相xiāng亲qīn 无wú心xīn非fēi名míng为wéi错cuò有yǒu心xīn非fēi名míng为wéi恶è过guò能néng改gǎi归guī于yú无wú倘tǎng掩yǎn饰shì增zēng一yì辜gū泛fàn爱ài众zhòng凡fán是shì人rén皆jiē须xū爱ài天tiān同tóng覆fù地dì同tóng载zài 行xìng高gāo者zhě名míng自zì高gāo人rén所suǒ重zhòng非fēi貌mào高gāo 才cái大dà者zhě望wàng自zì大dà人rén所suǒ服fú非fēi言yán大dà己jǐ有yǒu能néng勿wù自zì私sī人rén所suǒ能néng勿wù轻qīng訾zī勿wù谄chǎn富fù勿wù骄jiāo贫pín勿wù厌yàn故gù勿wù喜xǐ新xīn 人rén不bù闲xián勿wù事shì搅jiǎo人rén不bù安ān勿wù话huà扰rǎo 人rén有yǒu短duǎn切qiē莫mò揭jiē人rén有yǒu私sī切qiē莫mò说shuō道dào人rén善shàn即jí是shì善shàn人rén知zhī之zhī愈yù思sī勉miǎn扬yáng人rén恶è即jí是shì恶è疾jí之zhī甚shèn祸huò且qiě作zuò善shàn相xiāng劝quàn德dé皆jiē建jiàn过guò不bù规guī道dào两liǎng亏kuī凡fán取qǔ与yǔ贵guì分fēn晓xiǎo与yǔ宜yí多duō取qǔ宜yí少shǎo 将jiāng加jiā人rén先xiān问wèn己jǐ己jǐ不bù欲yù即jí速sù已yǐ恩ēn欲yù报bào怨yuàn欲yù忘wàng报bào怨yuàn短duǎn报bào恩ēn长cháng 待dài婢bì仆pú身shēn贵guì端duān虽suī贵guì端duān慈cí而ér宽kuān 势shì服fú人rén心xīn不bù然rán理lǐ服fú人rén方fāng无wú言yán亲qīn仁rén同tong是shì人rén类lèi不bù齐qí流liú俗sú众zhòng仁rén者zhě希xī果guǒ仁rén者zhě人rén多duō畏wèi言yán不bú讳huì色sè不bù媚mèi 能néng亲qīn仁rén无wú限xiàn好hǎo德dé日rì进jìn过guò日rì少shǎo 不bù亲qīn仁rén无wú限xiàn害hài小xiǎo人rén进jìn百bǎi事shì坏huài余yú力lì学xué文wén不bù力lì行xíng但dàn学xué文wén长zhǎng浮fú华huá成chéng何hé人rén但dàn力lì行xíng不bù学xué文wén任rèn己jǐ见jiàn昧mèi理lǐ真zhēn 读dú书shū法fǎ有yǒu三sān到dào心xīn眼yǎn口kǒu信xìn皆jiē要yào 方fāng读dú此cǐ勿wù慕mù彼bǐ此cǐ未wèi终zhōng彼bǐ勿wù起qǐ宽kuān为wéi限xiàn紧jǐn用yòng功gōng工gōng夫fu到dào滞zhì塞sè通tōng 心xīn有yǒu疑yí随suí札zhá记jì就jiù人rén问wèn求qiú确què义yì房fáng室shì清qīng墙qiáng壁bì净jìng几jǐ案àn洁jié笔bǐ砚yàn正zhèng 墨mò磨mó偏piān心xīn不bù端duān字zì不bú敬jìng心xīn先xiān病bìng 列liè典diǎn籍jí有yǒu定dìng处chù读dú看kàn毕bì还hái原yuán处chù虽suī有yǒu急jí卷juǎn束shù齐qí有yǒu缺quē坏huài就jiù补bǔ之zhī非fēi圣shèng书shū屏bǐng勿wù视shì蔽bì聪cōng明míng坏huài心xīn志zhì勿wù自zì暴bào勿wù自zì弃qì圣shèng与yǔ贤xián可kě驯xún致zhì。
《弟子规》全文拼音版
dìzǐ guī弟子规弟子：一般有两种意义：一是年纪较小为人弟和为人子的人；二是指学生。
这里是用一种意义上的“弟子”。
zǒng xù【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信解读：弟子规这本书，是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范。
首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姊妹。
其次在一切日常生活言语行为中要小心谨慎，要讲信用。
fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén泛爱众而亲仁有余力则学文解读：和大众相处时要平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事，如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其他有益的学问。
rù zé xiào【入则孝】在日常生活中要孝顺父母fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒解读：父母呼唤，应及时回答，不要慢吞吞的很久才应答，父母有事交代，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。
fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承解读：父母教导我们做人处事的道理，是为了我们好，应该恭敬的聆听。
做错了事，父母责备教诫时，应当虚心接受，不可强词夺理，使父母亲生气、伤心。
（君子闻过则喜，小人闻过则怒。
）dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定解读：侍奉父母要用心体贴，二十四孝的黄香（香九龄），为了让父亲安心睡眠，夏天睡前会帮父亲把床铺扇凉，冬天寒冷时会为父亲温暖被窝，实在值得我们学习。
《弟子规》全文拼音版带注释
dì zǐ guī(弟子规)弟子：一般有两种意义：一是年纪较小为人弟和为人子的人；二是指学生。
这里是用一种意义上的“弟子”。
zǒng xù【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信解读：弟子规这本书，是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范。
首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姊妹。
其次在一切日常生活言语行为中要小心谨慎，要讲信用。
fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén 泛爱众而亲仁有余力则学文解读：和大众相处时要平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事，如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其他有益的学问。
rù zé xiào【入则孝】在日常生活中要孝顺父母fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒解读：父母呼唤，应及时回答，不要慢吞吞的很久才应答，父母有事交代，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。
fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承解读：父母教导我们做人处事的道理，是为了我们好，应该恭敬的聆听。
做错了事，父母责备教诫时，应当虚心接受，不可强词夺理，使父母亲生气、伤心。
（君子闻过则喜，小人闻过则怒。
）dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定解读：侍奉父母要用心体贴，二十四孝的黄香（香九龄），为了让父亲安心睡眠，夏天睡前会帮父亲把床铺扇凉，冬天寒冷时会为父亲温暖被窝，实在值得我们学习。
《弟子规》汉语拼音全文注音版
《弟子规》汉语拼音全文注音版编者按：《弟子规》本来不是佛教经典，但是一本儿童关于道德的启蒙教育的重要书籍，明华居士在此推荐。
由于学佛网无相关分类，所以放到经书这一栏目下。
《弟子规》这本书，影响之大，读诵之广，仅次于《三字经》。
《弟子规》原名《训蒙文》，原作者李毓秀（公元1662年至1722年）是清朝康熙年间的秀才。
以「论语」「学而篇」弟子入则孝，出则悌，谨而信，泛爱众，而亲仁，行有余力，则以学文为中心。
分为五个部分，具体列述弟子在家、出外、待人、接物与学习上应该恪守的守则规范。
后来清朝贾存仁修订改编《训蒙文》，并改名《弟子规》，是启蒙养正，教育子弟敦伦尽份防邪存诚，养成忠厚家风的最佳读物。
祖宗虽远，祭祀不可不诚。
子孙虽愚，经书不可不读。
废经废伦，治安败坏根由。
贪瞋痴慢，人心堕落原因，欲致天下太平，须从根本着手。
图挽犯罪狂澜，唯有明伦教孝。
误根本为枝末，认枝末为根本。
为求解决问题，反倒制造问题。
君子唯有务本，本务邦国自宁。
俗云：「教儿初孩，教妇初来」，儿童天性未染污前，善言易入；先入为主，及其长而不易变；故人之善心、信心，须在幼小时培养；凡为人父母者，在其子女幼小时，即当教以读诵经典，以培养其根本智慧及定力；更晓以因果报应之理，敦伦尽分之道；若幼小时不教，待其长大，则习性已成，无能为力矣！三字经曰：「养不教，父之过；教不严，师之惰。
」；「教之道，贵以专。
」，而非博与杂；故一部经典，宜读诵百至千遍，苏东坡云：「旧书不厌百回读，熟读深思子自知」。
现在教学，坏在博与杂，且不重因果道德及学生读经、定力之培养，至有今日之苦果。
企盼贤明父母师长，深体斯旨；此乃中华文化之命脉所系，中华子孙能否长享太平之关键，有慧眼者，当见于此。
dìzǐguī弟子规zǒng xù【总叙】dìzǐguīshèngrénxùn shǒuxiàotìcìjǐnxìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhòng érqīnrén yǒuyúlìzéxuéwén泛爱众而亲仁有余力则学文rùzéxiào【入则孝】fùmǔhūyìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtīng fùmǔzéxūshùnchéng 父母教须敬听父母责须顺承dōngzéwēn xiàzéqìng chénzéxǐng hūnzédìng 冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yèwúbiàn 出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshànwéi gǒushànwéi zǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎo wùsīcáng gǒusīcáng qīnxīnshāng 物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhào lìwèijùqīnsuǒwùjǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāng yíqīnyōu déyǒushāng yíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒxiàohénán qīnzēngwǒxiàofāngxián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguòjiànshǐgēng yíwúsèróuwúshēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrùyuèfùjiàn hàoqìsuítàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒujíyàoxiāncháng zhòuyèshìbùlíchuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsānnián chángbēiyèjūchùbiàn jiǔròujué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐjìjìnchéng shìsǐzhěrúshìshēng丧尽礼祭尽诚事死者如事生chūzétì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmùxiàozàizhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīng yuànhéshēng yányǔrěn fènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshíhuòzuòzǒu zhǎngzhěxiān yòuzhěhòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídàijiào rénbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyīzhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎchéngxiàjūguòyóudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělìyòuwùzuòzhǎngzhězuòmìngnǎizuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shēngyàodīdībùwén quèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqūtuìbìchíwènqǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎo yèmiánchílǎoyìzhìxīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguàn jiānshùkǒu biànniàohuízhéjìngshǒu 晨必盥兼漱口便溺回辄净手guānbìzhèng niǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfúyǒudìngwèi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjiébúguìhuáshàngxúnfèn xiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshíwùjiǎnzéshíshìkěwùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshào wùyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwéichǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngróng lìduānzhèng yīshēnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyùwùbǒyǐwùjījùwùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēlián wùyǒushēng kuānzhuǎnwān wùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqìrúzhíyíng rùxūshìrúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuòwùwèinán wùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎng juéwùjìn xiépìshìjuéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùmén wènshúcúnjiāngshàngtáng shēngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuíduìyǐmíng wúyǔwǒbùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwùxūmíngqiútǎngbùwèn jíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwùjíshíhuán hòuyǒujíjièbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwéixiān zhàyǔwàng xīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduōbùrúshǎo wéiqíshìwùnìngqiǎo 话说多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔhuìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēn wùqīngyán zhīwèidìwùqīngchuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyíwùqīngnuògǒuqīngnuòjìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozìzhòngqiěshūwùjíjíwùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguānjǐmòxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshàn jísīqízòngqùyuǎn yǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénèjínèixǐng yǒuzégǎi wújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxuéwéicáiyìbùrúrén dāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfúruòyǐnshíbùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònùwényùlèsǔnyǒulái yìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒng wénguòxīn zhíliàngshìjiànxiāngqīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēi míngwéicuòyǒuxīnfēi míngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎi guīyúwútǎngyǎnshìzēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fánshìrén jiēxūài tiāntóngfùdìtóngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhěmíngzìgāo rénsuǒzhòng fēimàogāo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhěwàngzìdàrénsuǒfúfēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéng wùzìsīrénsuǒnéng wùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfùwùjiāopín wùyàngùwùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxián wùshìjiǎo rénbùān wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rényǒuduǎn qièmòjiērényǒusīqièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorénshàn jíshìshàn rénzhīzhīyùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénèjìshìèjízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiāngquàn déjiējiàn guòbùguīdàoliǎngkuī善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔguìfēnxiǎo yǔyíduōqǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāngjiārén xiānwènjǐjǐbúyùjísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoēncháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpúshēnguìduān suīguìduān cíérkuān待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīnbùrán lǐfúrén fāngwúyán势服人心不然理服人方无言qīn rén【亲仁】tóngshìrén lèibùqíliúsúzhòng rénzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒrénzhěrénduōwèi yánbúhuìsèbúmèi果仁者人多畏言不讳色不媚néngqīnrén wúxiànhǎo dérìjìn guòrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqīnrén wúxiànhài xiǎorénjìn bǎishìhuài不亲仁无限害小人进百事坏yúlìxuéwén【余力学文】búlìxíng dànxuéwén zhǎngfúhuáchénghérén 不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuéwén rènjǐjiàn mèilǐzhēn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎyǒusāndào xīnyǎnkǒu xìnjiēyào读书法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐwùmùbǐcǐwèizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuānwéixiàn jǐnyònggōng gōngfūdào zhìsètōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xīnyǒuyísuízhájìjiùrénwèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqīng qiángbìjìng jīànjiébǐyànzhèng房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiān xīnbùduān zìbújìng xīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjíyǒudìngchùdúkànbìhuányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒujíjuànshùqíyǒuquēhuài jiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēishèngshūbǐngwùshìbìcōngmíng huàixīnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqìshèngyǔxián kěxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致。
《弟子规》全文拼音版
dì zǐ guī弟子规zǒng xù【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn 出必告反必面居有常业无变shì suī xiǎo wù shàn wéi gǒu shàn wéi zǐ dào kuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wù suī xiǎo wù sī cáng gǒu sī cáng qīn xīn shāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīn suǒ hào lì wèi jù qīn suǒ wù jǐn wèi qù亲所好力为具亲所恶谨为去shēn yǒu shāng yí qīn yōu dé yǒu shāng yí qīn xiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīn ài wǒ xiào hé nán qīn zēng wǒ xiào fāng xián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīn yǒu guò jiàn shǐ gēng yí wú sè róu wú shēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiàn bú rù yuè fù jiàn háo qìsuítà wú yuàn 谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīn yǒu jí yào xiān cháng zhòu yè shì bù lí chuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāng sān nián cháng bēi yān jū chù biàn jiǔ ròu jué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāng jìn lǐ jìjìn chéng shì sǐ zhě rú shì shēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì【出则弟】xiōng dào yǒu dì dào gōng xiōng dì mù xiào zài zhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cái wù qīng yuàn hé shēng yán yǔ rěn fèn zì mǐn 财物轻怨何生言语忍忿自泯huò yǐn shí huò zuò zǒu zhǎng zhě xiān yòu zhě hòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎng hū rén jí dài jiào rén bù zài jǐ jí dào 长呼人即代叫人不在已即到chēng zūn zhǎng wù hū míng duì zūn zhǎng wù xiǎn néng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lù yù zhǎng jí qū yī zhǎng wú yán tuì gōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立qí xià mǎ chéng xià jū guò yóu dài bǎi bù yú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎng zhě lì yòu wù zuò zhǎng zhě zuò mìng nǎi zuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūn zhǎng qián shēng yào dī dī bù wén què fēi yí尊长前声要低低不闻却非宜jìn bì qū tuì bì chí wèn qǐ duì shì wù yí进必趋退必迟问起对视勿移。
《弟子规》全文拼音版
dìzǐ guī弟子规zǒng xù【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tìcìjǐn xìn 弟子规圣人训首孝悌次谨信fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zéxuéwén 泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fùmǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn 出必告反必面居有常业无变shì suī xiǎo wù shàn wéi gǒu shàn wéi zǐ dào kuī 事虽小勿擅为苟擅为子道亏wù suī xiǎo wù sī cáng gǒu sī cáng qīn xīn shāng 物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīn suǒ hào lì wèi jù qīn suǒ wù jǐn wèi qù亲所好力为具亲所恶谨为去shēn yǒu shāng yí qīn yōu dé yǒu shāng yí qīn xiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīn ài wǒ xiào hé nán qīn zēng wǒ xiào fāng xián亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīn yǒu guò jiàn shǐ gēng yí wú sè róu wú shēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiàn búrùyuèfùjiàn háo qìsuítàwúyuàn 谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīn yǒu jí yào xiān cháng zhòu yè shì bù lí chuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāng sān nián cháng bēi yān jū chù biàn jiǔ ròu jué 丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāng jìn lǐ jì jìn chéng shì sǐ zhě rú shì shēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì【出则弟】xiōng dào yǒu dìdào gōng xiōng dìmùxiào zài zhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cái wùqīng yuàn héshēng yán yǔrěn fèn zìmǐn 财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐn shíhuòzuòzǒu zhǎng zhěxiān yòu zhěhòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎng hūrén jídài jiào rén bùzài jǐjídào 长呼人即代叫人不在已即到chēng zūn zhǎng wùhūmíng duìzūn zhǎng wùxiǎn néng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyīzhǎng wúyán tuìgōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎchéng xiàjūguòyóu dài bǎi bùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎng zhělìyòu wùzuòzhǎng zhězuòmìng nǎi zuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūn zhǎng qián shēng yào dīdībùwén quèfēi yí尊长前声要低低不闻却非宜jìn bìqūtuìbìchíwèn qǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移。
《弟子规》拼音版本
dì zǐ guÿ弟子规zǒng xù 【总叙】dìzǐguÿ shângrãnxùn shǒuxiàotì cìjǐnxìn 弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhîngérqÿnrãn yǒuyúlì zãxuãwãn 泛爱众而亲仁有余力则学文rù zã xiào 【入则孝】fùmǔhū yìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtÿng fùmǔzã xūshùnchãng父母教须敬听父母责须顺承dōngzãwýn xiàzãqìng chãnzãxǐng hūnzãdìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yâwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuÿxiǎo wùshànwãi gǒushànwãi zǐdàokuÿ事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuÿxiǎo wùsÿcáng gǒusÿcáng qÿnxÿnshüng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qÿnsuǒhào lìwâijù qÿnsuǒwù jǐnwâiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shýnyǒushüng yíqÿnyōu dãyǒushüng yíqÿnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qÿnàiwǒ xiàohãnán qÿnzýngwǒ xiàofüngxián 、亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qÿnyǒuguî jiànshǐgýng yíwúsâ rïuwúshýng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrù yuâfùjiàn hàoqìsuí tàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qÿnyǒují yàoxiüncháng zhîuyâshì bùlíchuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床süngsünnián chángbýiyâ jūchùbiàn jiǔrîujuã 丧三年常悲咽居处变酒肉绝süngjìnlǐ jìjìnchãng shìsǐzhþ rúshìshýng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zã tì 【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmù xiàozàizhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqÿng yuànhãshýng yányǔrþn fânzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huîyǐnshí huîzuîzǒu zhǎngzhþxiün yîuzhþhîu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrãn jídàijiào rãnbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chýngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnãng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyÿ zhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chãngxiàjū guîyïudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhþlì yîuwùzuî zhǎngzhþzuî mìngnǎizuî长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shýngyàodÿ dÿbùwãn quâfýiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqū tuìbìchí wânqǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfù rúshìfù shìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn 【谨】zhüoqǐzǎo yâmiánchí lǎoyìzhì xÿcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chãnbìguàn jiünshùkǒu biànniàohuí zhãjìngshǒu 晨必盥兼漱口便溺回辄净手guünbìzhâng niǔbìjiã wàyǔlǚ jùjǐnqiâ冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguünfú yǒudìngwâi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yÿguìjiã búguìhuá shàngxúnfân xiàchânjiü衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshí wùjiǎnzã shíshìkþ wùguîzã对饮食勿拣择食适可勿过则niánfüngshào wùyǐnjiǔ yǐnjiǔzuì zuìwãichǒu 年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngrïng lìduünzhâng yÿshýnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyù wùbǒyǐ wùjÿjù wùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiýlián wùyǒushýng kuünzhuǎnwün wùchùlãng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqì rúzhíyíng rùxūshì rúyǒurãn执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuî wùwâinán wùqÿnglûâ事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dîunàochǎng juãwùjìn xiãpìshì juãwùwân斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiüngrùmãn wânshúcúnjiüngshàngtáng shýngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rãnwânshuí duìyǐmíng wúyǔwǒ bùfýnmíng人问谁对以名吾与我不分明yîngrãnwù xūmíngqiú tǎngbùwân jíwãitōu用人物须明求倘不问即为偷jiârãnwù jíshíhuán hîuyǒují jiâbùnán借人物及时还后有急借不难xìn 【信】fánchūyán xìnwãixiün zhàyǔwàng xÿkþyün凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wãiqíshì wùnìngqiǎo 话说多不如少惟其是勿佞巧jiünqiǎoyǔ huìwūcí shìjǐngqì qiâjiâzhÿ奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwâizhýn wùqÿngyán zhÿwâidì wùqÿngchuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfýiyí wùqÿngnuî gǒuqÿngnuî jìntuìcuî事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozì zhîngqiþshū wùjíjí wùmïhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguünjǐ mîxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrãnshàn jísÿqí zîngqùyuǎn yǐjiànjÿ见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrãnâ jínâixǐng yǒuzãgǎi wújiüjǐng见人恶即内省有则改无加警wãidãxuã wãicáiyì bùrúrãn düngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruîyÿfú ruîyǐnshí bùrúrãn wùshýngqÿ若衣服若饮食不如人勿生戚wãnguînù wãnyùlâ sǔnyǒulái yìyǒuquâ闻过怒闻誉乐损友来益友却wãnyùkǒng wãnguîxÿn zhíliàngshì jiànxiüngqÿn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxÿnfýi míngwãicuî yǒuxÿnfýi míngwãiâ无心非名为错有心非名为恶guînãnggǎi guÿyúwú tǎngyǎnshì zýngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhîng 【泛爱众】fánshìrãn jiýxūài tiüntïngfù dìtïngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggüozhþ míngzìgüo rãnsuǒzhîng fýimàogüo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhþ wàngzìdà rãnsuǒfú fýiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunãng wùzìsÿ rãnsuǒnãng wùqÿngzÿ己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfù wùjiüopín wùyàngù wùxǐxÿn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rãnbùxián wùshìjiǎo rãnbùün wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rãnyǒuduǎn qiâmîjiý rãnyǒusÿ qiâmîshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorãnshàn jíshìshàn rãnzhÿzhÿ yùsÿmiǎn 道人善即是善人知之愈思勉yángrãnâ jìshìâ jízhÿshân huîqiþzuî扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiüngquàn dãjiýjiàn guîbùguÿ dàoliǎngkuÿ 善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔ guìfýnxiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiüngjiürãn xiünwânjǐ jǐbúyù jísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoýncháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpú shýnguìduün suÿguìduün cíãrkuün待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrãn xÿnbùrán lǐfúrãn füngwúyán 势服人心不然理服人方无言qÿn rãn 【亲仁】tïngshìrãn lâibùqí liúsúzhîng rãnzhþxÿ 同是人类不齐流俗众仁者希guǒrãnzhþ rãnduōwâi yánbúhuì sâbúmâi 果仁者人多畏言不讳色不媚nãngqÿnrãn wúxiànhǎo dãrìjìn guîrìshǎo 能亲仁无限好德日进过日少bùqÿnrãn wúxiànhài xiǎorãnjìn bǎishìhuài 不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xuã wãn 【余力学文】búlìxíng dànxuãwãn zhǎngfúhuá chãnghãrãn 不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuãwãn rânjǐjiàn mâilǐzhýn 但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒusündào xÿnyǎnkǒu xìnjiýyào 读书法有三到心眼口信皆要füngdúcǐ wùmùbǐ cǐwâizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuünwãixiàn jǐnyînggōng gōngfūdào zhìsâtōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xÿnyǒuyí suízhájì jiùrãnwân qiúquâyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqÿng qiángbìjìng jÿànjiã bǐyànzhâng 房室清墙壁净几案洁笔砚正mîmïpiün xÿnbùduün zìbújìng xÿnxiünbìng 墨磨偏心不端字不敬心先病liâdiǎnjí yǒudìngchù dúkànbì huányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suÿyǒují juànshùqí yǒuquýhuài jiùbǔzhÿ虽有急卷束齐有缺坏就补之fýishângshū bǐngwùshì bìcōngmíng huàixÿnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqì shângyǔxián kþxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致。
弟子规带拼音---打印版（有格子）
míng zì gāo
27
行高者
rén suǒ zhòng 人所重
cái dà zhě 才大者
rén suǒ fú 人所服
jǐ yǒu néng 己有能
rén suǒ néng 人所能
弟子规
名自高
fēi mào gāo 非貌高
wàng zì dà 望自大
fēi yán dà 非言大
wù zì
chū bì gào 出必告
jū yŏu cháng 居有常
夏则清
hūn zé dìng 昏则定
fǎn bì miàn 反必面
yè wú biàn 业无变
shì suī xiǎo 事虽小 gŏu shàn wéi
弟子规
wù shàn wéi 勿擅为
zĭ dào kuī
4
苟擅为
wù suī xiǎo 物虽小
sī
勿自私
wù qīng zǐ 勿轻訾
28
wù chǎn fù 勿谄富
wù yàn gù 勿厌故
wù jiāo pín 勿骄贫
wù xǐ xīn 勿喜新
rén bù xián 人不闲
rén bù ān 人不安
rén yǒu duǎn 人有短
弟子规
wù shì jiǎo 勿事搅
wù huà rǎo 勿话扰
huò qiě zuò 祸且作
30
shàn xiāng quàn 善相劝
guò bù guī 过不规
fán qǔ yǔ 凡取与
yǔ yí duō 与宜多
dé jiē jiàn 德皆建
dào liǎng kuī 道两亏
guì fēn xiǎo 贵分晓
qǔ yí shǎo 取宜少
《弟子规》注音版
《弟子规》注音版.txt 弟子规Zǒng xù【总叙】dì zǐ guÿ shâng rãn xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhîng ãrqÿnrãn yǒuyúlì zãxuãwãn泛爱众而亲仁有余力则学文rù zã xiào【入则孝】fùmǔhū yìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtÿng fùmǔzã xūshùnchãng父母教须敬听父母责须顺承dōngzãwýn xiàzãqìng chãnzãxǐng hūnzãdìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yâwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuÿxiǎo wùshànwãi gǒushànwãi zǐdàokuÿ事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuÿxiǎo wùsÿcáng gǒusÿcáng qÿnxÿnshüng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qÿnsuǒhào lìwâijù qÿnsuǒwù jǐnwâiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shýnyǒushüng yíqÿnyōu dãyǒushüng yíqÿnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qÿnàiwǒ xiàohãnán qÿnzýngwǒ xiàofüngxián亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qÿnyǒuguî jiànshǐgýng yíwúsâ rïuwúshýng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrù yuâfùjiàn hàoqìsuí tàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qÿnyǒují yàoxiüncháng zhîuyâshì bùlíchuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床süngsünnián chángbýiyâ jūchùbiàn jiǔrîujuã丧三年常悲咽居处变酒肉绝süngjìnlǐ jìjìnchãng shìsǐzhþ rúshìshýng丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zã tì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmù xiàozàizhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqÿng yuànhãshýng yányǔrþn fânzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huîyǐnshí huîzuîzǒu zhǎngzhþxiün yîuzhþhîu或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrãn jídàijiào rãnbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chýngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnãng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyÿ zhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chãngxiàjū guîyïudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhþlì yîuwùzuî zhǎngzhþzuî mìngnǎizuî长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shýngyàodÿ dÿbùwãn quâfýiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqū tuìbìchí wânqǐduì shìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfù rúshìfù shìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhüoqǐzǎo yâmiánchí lǎoyìzhì xÿcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chãnbìguàn jiünshùkǒu biànniàohuí zhãjìngshǒu晨必盥兼漱口便溺回辄净手guünbìzhâng niǔbìjiã wàyǔlǚ jùjǐnqiâ冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguünfú yǒudìngwâi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yÿguìjiã búguìhuá shàngxúnfân xiàchânjiü衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshí wùjiǎnzã shíshìkþ wùguîzã对饮食勿拣择食适可勿过则niánfüngshào wùyǐnjiǔ yǐnjiǔzuì zuìwãichǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngrïng lìduünzhâng yÿshýnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyù wùbǒyǐ wùjÿjù wùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiýlián wùyǒushýng kuünzhuǎnwün wùchùlãng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqì rúzhíyíng rùxūshì rúyǒurãn执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuî wùwâinán wùqÿnglûâ事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dîunàochǎng juãwùjìn xiãpìshì juãwùwân斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiüngrùmãn wânshúcúnjiüngshàngtáng shýngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rãnwânshuí duìyǐmíng wúyǔwǒ bùfýnmíng人问谁对以名吾与我不分明yîngrãnwù xūmíngqiú tǎngbùwân jíwãitōu用人物须明求倘不问即为偷jiârãnwù jíshíhuán hîuyǒují jiâbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwãixiün zhàyǔwàng xÿkþyün凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wãiqíshì wùnìngqiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧jiünqiǎoyǔ huìwūcí shìjǐngqì qiâjiâzhÿ奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwâizhýn wùqÿngyán zhÿwâidì wùqÿngchuán见未真勿轻言知未的勿轻传shìfýiyí wùqÿngnuî gǒuqÿngnuî jìntuìcuî事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozì zhîngqiþshū wùjíjí wùmïhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguünjǐ mîxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrãnshàn jísÿqí zîngqùyuǎn yǐjiànjÿ见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrãnâ jínâixǐng yǒuzãgǎi wújiüjǐng见人恶即内省有则改无加警wãidãxuã wãicáiyì bùrúrãn düngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruîyÿfú ruîyǐnshí bùrúrãn wùshýngqÿ若衣服若饮食不如人勿生戚wãnguînù wãnyùlâ sǔnyǒulái yìyǒuquâ闻过怒闻誉乐损友来益友却wãnyùkǒng wãnguîxÿn zhíliàngshì jiànxiüngqÿn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxÿnfýi míngwãicuî yǒuxÿnfýi míngwãiâ无心非名为错有心非名为恶guînãnggǎi guÿyúwú tǎngyǎnshì zýngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhîng【泛爱众】fánshìrãn jiýxūài tiüntïngfù dìtïngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggüozhþ míngzìgüo rãnsuǒzhîng fýimàogüo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhþ wàngzìdà rãnsuǒfú fýiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunãng wùzìsÿ rãnsuǒnãng wùqÿngzÿ己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfù wùjiüopín wùyàngù wùxǐxÿn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rãnbùxián wùshìjiǎo rãnbùün wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rãnyǒuduǎn qiâmîjiý rãnyǒusÿ qiâmîshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorãnshàn jíshìshàn rãnzhÿzhÿ yùsÿmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrãnâ jìshìâ jízhÿshân huîqiþzuî扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiüngquàn dãjiýjiàn guîbùguÿ dàoliǎngkuÿ善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔ guìfýnxiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiüngjiürãn xiünwânjǐ jǐbúyù jísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ýnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoýncháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpú shýnguìduün suÿguìduün cíãrkuün 待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrãn xÿnbùrán lǐfúrãn füngwúyán势服人心不然理服人方无言qÿn rãn【亲仁】tïngshìrãn lâibùqí liúsúzhîng rãnzhþxÿ同是人类不齐流俗众仁者希guǒrãnzhþ rãnduōwâi yánbúhuì sâbúmâi果仁者人多畏言不讳色不媚nãngqÿnrãn wúxiànhǎo dãrìjìn guîrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqÿnrãn wúxiànhài xiǎorãnjìn bǎishìhuài 不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xuã wãn【余力学文】búlìxíng dànxuãwãn zhǎngfúhuá chãnghãrãn 不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuãwãn rânjǐjiàn mâilǐzhýn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒusündào xÿnyǎnkǒu xìnjiýyào读书法有三到心眼口信皆要füngdúcǐ wùmùbǐ cǐwâizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuünwãixiàn jǐnyînggōng gōngfūdào zhìsâtōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xÿnyǒuyí suízhájì jiùrãnwân qiúquâyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqÿng qiángbìjìng jÿànjiã bǐyànzhâng 房室清墙壁净几案洁笔砚正mîmïpiün xÿnbùduün zìbújìng xÿnxiünbìng墨磨偏心不端字不敬心先病liâdiǎnjí yǒudìngchù dúkànbì huányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suÿyǒují juànshùqí yǒuquýhuài jiùbǔzhÿ虽有急卷束齐有缺坏就补之fýishângshū bǐngwùshì bìcōngmíng huàixÿnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqì shângyǔxián kþxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致吟安一个字，捻断数茎须。
弟子规拼音版及译文
弟子规1.dì弟zǐ子ɡuī规shènɡ圣rén人xùn训shǒu首xiào孝tì悌cì次jǐn谨xìn信2.fàn泛ài爱zhònɡ众ér而qīn亲rén仁yǒu有yú余lì力zé则xué学wén文译文：弟子就是学生，规是规范。
弟子规是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范，它规定了学生主修的六门课和辅修的一门课。
首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姐妹。
其次在一切日常生活中行为要小心谨慎，言语要讲信用。
和大众相处到平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事。
如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其它有益的学问。
弟子规“入则孝”是学生主修的第一门课。
入是在家。
孝是善事父母，就是在家要善事父母。
善事，一个是心，一个是侍。
心即是心里面念念不忘父母对我们的养育之恩，侍即是念念都要照顾到父母。
我们能以这样的心去做，就是善事父母，这是做人的根本。
百善孝当先。
3.fù父mǔ母hū呼yīnɡ应wù勿huǎn缓fù父mǔ母mìnɡ命xínɡ行wù勿lǎn懒4.fù父mǔ母jiào教xū须jìnɡ敬tīnɡ听fù父mǔ母zé责xū须shùn顺chénɡ承5.dōnɡ冬zé则wēn温xià夏zé则qìng凊chén晨zé则xǐnɡ省hūn昏zé则dìnɡ定译文：父母亲叫你的时候，要立刻答应，不能迟缓；父母亲让你做事的时候，要马上去做，不能拖延偷懒。
对父母的教诲，要恭敬地聆听；对父母的责备，要顺从地接受。
(完整版)弟子规全文拼音版及解释
(完整版)弟子规全文拼音版及解释弟子规 (完整版)新版/现代拼音全文及注解1 弟Dì朝朝盥与作羹燕，温凉各已分：汲则留连，差则失群。
Cháo to chù yǔ zuò gēng yàn, wēn liáng gè yǐ fēn: jí zé líu lián, chāi zé shī qún.既进学，贵守言；愿闻达，志犹真。
Jì jìn xué, guì shǒu yán; yuàn wén dá, zhì yóu zhēn.2 弟子规Dì zǐ guī弟子入则孝，出则弟；谨而信，泛爱众；而亲仁，有余力，则以学文。
Dì zǐ rù zé xiào, chū zé dì; jǐn ér xìn, fàn ài zhòng; ér qīn rén, yǒu yú lì, zé yǐ xué wén.从我受业，追求学问，如切如磋，如琢如磨。
Cóng wǒ shòu yè, zhuī qiú xué wèn, rú qiē rú cuō, rú zhuó rú mó.3 先易后难Xiān yì hòu nán斯、诵、求、实、验、明、以、经；Sī, sòng, qiú, shí, yàn, míng, yǐ, jīng;昼度夜思，入则明志，出则明辞。
《弟子规》全文拼音版
dì zǐ guī弟子规zǒng xù【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn 出必告反必面居有常业无变shì suī xiǎo wù shàn wéi gǒu shàn wéi zǐ dào kuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wù suī xiǎo wù sī cáng gǒu sī cáng qīn xīn shāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīn suǒ hào lì wèi jù qīn suǒ wù jǐn wèi qù亲所好力为具亲所恶谨为去shēn yǒu shāng yí qīn yōu dé yǒu shāng yí qīn xiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīn ài wǒ xiào hé nán qīn zēng wǒ xiào fāng xián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīn yǒu guò jiàn shǐ gēng yí wú sè róu wú shēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiàn bú rù yuè fù jiàn háo qìsuítà wú yuàn 谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīn yǒu jí yào xiān cháng zhòu yè shì bù lí chuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāng sān nián cháng bēi yān jū chù biàn jiǔ ròu jué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāng jìn lǐ jì jìn chéng shì sǐ zhě rú shì shēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì【出则弟】xiōng dào yǒu dì dào gōng xiōng dì mù xiào zài zhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cái wù qīng yuàn hé shēng yán yǔ rěn fèn zì mǐn 财物轻怨何生言语忍忿自泯huò yǐn shí huò zuò zǒu zhǎng zhě xiān yòu zhě hòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎng hū rén jí dài jiào rén bù zài jǐ jí dào 长呼人即代叫人不在已即到chēng zūn zhǎng wù hū míng duì zūn zhǎng wù xiǎn néng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lù yù zhǎng jí qū yī zhǎng wú yán tuì gōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立qí xià mǎ chéng xià jū guò yóu dài bǎi bù yú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎng zhě lì yòu wù zuò zhǎng zhě zuò mìng nǎi zuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūn zhǎng qián shēng yào dī dī bù wén què fēi yí尊长前声要低低不闻却非宜jìn bì qū tuì bì chí wèn qǐ duì shì wù yí进必趋退必迟问起对视勿移。
《弟子规》全文拼音标准版
dìzǐ guī弟子规zǒng xù【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén 泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn 出必告反必面居有常业无变shì suī xiǎo wù shàn wéi gǒu shàn wéi zǐ dào kuī 事虽小勿擅为苟擅为子道亏wù suī xiǎo wù sī cáng gǒu sī cáng qīn xīn shāng 物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīn suǒ hào lì wèi jù qīn suǒ wù jǐn wèi qù亲所好力为具亲所恶谨为去shēn yǒu shāng yí qīn yōu dé yǒu shāng yí qīn xiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīn ài wǒ xiào hé nán qīn zēng wǒ xiào fāng xián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīn yǒu guò jiàn shǐ gēng yí wú sè róu wú shēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiàn búrùyuèfùjiàn háo qìsuítàwúyuàn 谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīn yǒu jí yào xiān cháng zhòu yè shì bù lí chuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāng sān nián cháng bēi yān jū chù biàn jiǔ ròu jué 丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāng jìn lǐ jì jìn chéng shì sǐ zhě rú shì shēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì【出则弟】xiōng dào yǒu dìdào gōng xiōng dìmùxiào zài zhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cái wùqīng yuàn héshēng yán yǔrěn fèn zìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐn shíhuòzuòzǒu zhǎng zhěxiān yòu zhěhòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎng hūrén jídài jiào rén bùzài jǐjídào 长呼人即代叫人不在已即到chēng zūn zhǎng wùhūmíng duìzūn zhǎng wùxiǎn néng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyīzhǎng wúyán tuìgōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎchéng xiàjūguòyóu dài bǎi bùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎng zhělìyòu wùzuòzhǎng zhězuòmìng nǎi zuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūn zhǎng qián shēng yào dīdībùwén quèfēi yí尊长前声要低低不闻却非宜jìn bìqūtuìbìchíwèn qǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移。