三字经原文带拼音

《三字经》全文（注音）rén zhī chū xìng běn shàn人之初性本善xìng xiāng jìn xí xiāng yuǎn性相近习相远gǒu bú jiào xìng nǎi qiān苟不教性乃迁jiào zhī dào guì yǐ zhuān教之道贵以专xī mèng mǔ zé lín chǔ昔孟母择邻处zǐ bù xué duàn jī zhù子不学断机杼dòu yān shān yǒu yì fāng窦燕山有义方jiào wǔ zǐ míng jù yáng教五子名俱扬yǎng bú jiào fù zhī guò养不教父之过jiào bù yán shī zhī duò教不严师之惰zǐ bù xué fēi suǒ yí子不学非所宜yòu bù xué lǎo hé wéi幼不学老何为yù bù zhuó bù chéng qì玉不琢不成器rén bù xué bù zhī yì人不学不知义wèi rén zǐ fāng shào shí为人子方少时qīn shī yǒu xí lǐ yí亲师友习礼仪xiāng jiǔ líng néng wēn xí香九龄能温席xiào yú qīn suǒ dāng zhí孝于亲所当执róng sì suì néng ràng lí融四岁能让梨tì yú zhǎng yí xiān zhī弟于长宜先知s hǒu xiào tì cì jiàn wén首孝弟次见闻zhī mǒu shù shí mǒu wén知某数识某文yī ér shí shí ér bǎi一而十十而百bǎiér qiān qiān ér wàn百而千千而万sān cái zhě tiān dì rén三才者天地人sān guāng zhě rì yuè xīng三光者日月星sān gāng zhě jūn chén yì三纲者君臣义fù zǐ qīn fū fù shùn父子亲夫妇顺yuē chūn xià yuē qiū dōng曰春夏曰秋冬cǐ sì shí yùn bù qióng此四时运不穷yuē nán běi yuē xī dōng曰南北曰西东cǐ sì fāng yìng hū zhōng此四方应乎中yuē shuǐ huǒ mù jīn tǔ曰水火木金土cǐ wǔ xíng běn hū shù此五行本乎数yuē rén yì lǐ zhì xìn曰仁义礼智信cǐ wǔ cháng bù róng wěn此五常不容紊dào liáng shū mài shǔ jì稻粱菽麦黍稷cǐ liù gǔ rén suǒ shí此六谷人所食mǎ niú yáng jī quǎn shǐ马牛羊鸡犬豕cǐ liù chù rén suǒ sì此六畜人所饲yuē xǐ nù yuē āi jù曰喜怒曰哀惧ài wù yù qī qíng jù爱恶欲七情具páo tǔ gé mù shí jīn匏土革木石金sī yǔ zhú nǎi bā yīn丝与竹乃八音gāo zēng zǔ fù ér shēn高曾祖父而身shēn ér zǐ zǐ ér sūn身而子子而孙zì zǐ sūn zhì xuán zēng自子孙至玄曾nǎi jiǔ zú rén zhī lún乃九族人之伦fù zǐ ēn fū fù cóng父子恩夫妇从xiōng zé yǒu dì zé gōng兄则友弟则恭zhǎng yòu xù yǒu yǔ péng长幼序友与朋jūn zé jìng chén zé zhōng君则敬臣则忠cǐ shí yì rén suǒ tóng此十义人所同fán xùn méng xū jiǎng jiū凡训蒙须讲究xiáng xùn gǔ míng jù dòu详训诂明句读wéi xué zhě bì yǒu chū为学者必有初xiǎo xué zhōng zhì sì shū小学终至四书lún yǔ zhě èr shí piān论语者二十篇qún dì zǐ jì shàn yán群弟子记善言mèng zǐ zhě qī piān zhǐ 孟子者七篇止jiǎng dào dé shuō rén yì 讲道德说仁义zuò zhōng yōng zǐ sī bǐ 作中庸子思笔zhōng bù piān yōng bú yì 中不偏庸不易zuò dà xué nǎi zēng zǐ 作大学乃曾子zì xiū qí zhì píng zhì 自修齐至平治xiào jīng tōng sì shū shú 孝经通四书熟rú liù jīng shǐ kě dú如六经始可读shī shū yì lǐ chūn qiū 诗书易礼春秋hào liù jīng dāng jiǎngqiú号六经当讲求yǒu lián shān yǒu guī cáng有连山有归藏yǒu zhōu yì sān yì xiáng有周易三易详yǒu diǎn mó yǒu xùn gào有典谟有训诰yǒu shì mìng shū zhī ào有誓命书之奥wǒ zhōu gōng zuò zhōu lǐ我周公作周礼zhù liù guān cún zhì tǐ著六官存治体dà xiǎo dài zhù lǐ jì大小戴注礼记shù shèng yán lǐ yuè bèi述圣言礼乐备yuē guó fēng yuē yǎ sòng曰国风曰雅颂hào sì shī dāng fěng yǒng号四诗当讽咏shī jì wáng chūn qiū zuò诗既亡春秋作yù bāo biǎn bié shàn è寓褒贬别善恶sān zhuàn zhě yǒu gōng yáng三传者有公羊yǒu zuǒ shì yǒu gǔ liáng有左氏有谷梁jīng jì míng fāng dú zǐ经既明方读子cuō qí yào jì qí shì撮其要记其事wǔ zǐ zhě yǒu xún yáng五子者有荀扬wén zhōng zǐ jí lǎo zhuāng文中子及老庄jīng zǐ tōng dú zhū shǐ经子通读诸史kǎo shì xì zhī zhōng shǐ考世系知终始zì xī nóng zhì huáng dì自羲农至黄帝hào sān huáng jū shàng shì号三皇居上世táng yǒu yú hào èr dì唐有虞号二帝x iāng yī xùn chēng shèng shì相揖逊称盛世xià yǒu yǔ shāng yǒu tāng夏有禹商有汤zhōu wén wǔ chēng sān wáng周文武称三王xià chuán zǐ jiā tiān xià夏传子家天下sì bǎi zǎi qiān xià shè四百载迁夏社tāng fá xià guó hào shāng汤伐夏国号商liù bǎi zǎi zhì zhòu wáng六百载至纣亡zhōu wǔ wáng shǐ zhū zhòu周武王始诛纣bā bǎi zǎi zuì cháng jiǔ 八百载最长久zhōu zhé dōng wáng gāngzhuì周辙东王纲坠chěng gān gē shàng yóu shuì逞干戈尚游说shǐ chūn qiū zhōng zhàn guó始春秋终战国wǔ bà qiáng qī xióng chū五霸强七雄出yíng qín shì shǐ jiān bìng嬴秦氏始兼并chuán èr shì chǔ hàn zhēng传二世楚汉争gāo zǔ xīng hàn yè jiàn高祖兴汉业建zhì xiào píng wáng mǎng cuàn至孝平王莽篡guāng wǔ xīng wéi dōng hàn光武兴为东汉sì bǎi nián zhōng yú xiàn四百年终于献wèi shǔ wú zhēng hàn dǐng魏蜀吴争汉鼎hào sān guó qì liǎng jìn号三国迄两晋sòng qí jì liáng chén chéng宋齐继梁陈承wéi nán cháo dū jīn líng为南朝都金陵běi yuán wèi fēn dōng xi北元魏分东西yǔ wén zhōu yǔ gāo qí宇文周与高齐dài zhì suí yì tǔ yǔ迨至隋一土宇bú zài chuán shī tǒng xù不再传失统绪táng gāo zǔ qǐ yì shī唐高祖起义师chú suí luàn chuàng guó jī除隋乱创国基èr shí chuán sān bǎi zǎi二十传三百载liáng miè zhī guó nǎi gǎi梁灭之国乃改liáng táng jìn jí hàn zhōu梁唐晋及汉周chēng wǔ dài jiē yǒu yóu称五代皆有由yán sòng xīng shòu zhōu shàn炎宋兴受周禅shí bā chuán nán běi hùn十八传南北混liáo yǔ jīn dì hào fēn辽与金帝号纷dài miè liáo sòng yóu cún迨灭辽宋犹存zhì yuán xīng jīn xù xiē至元兴金绪歇yǒu sòng shì yì tóng miè有宋世一同灭bìng zhōng guó jiān róng dí并中国兼戎狄míng tài zǔ jiǔ qīn shī明太祖久亲师chuán jiàn wén fāng sì sì传建文方四祀qiān běi jīng yǒng lè sì迁北京永乐嗣dài chóng zhēn méi shān shì迨崇祯煤山逝qīng tài zǔ yīng jǐng mìng清太祖膺景命jìng sì fāng kè dà dìng靖四方克大定zhì xuān tǒng nǎi dà tóng至宣统乃大同shí èr shì qīng zuò zhōng十二世清祚终dú shǐ zhě kǎo shí lù 读史者考实录tōng gǔ jīn ruò qīn mù 通古今若亲目kǒu ér sòng xīn ér wéi 口而诵心而维cháo yú sī xī yú sī朝于斯夕于斯xī zhòng ní shī xiàng tuó 昔仲尼师项橐gǔ shèng xián shàng qínxué古圣贤尚勤学zhào zhōng lìng dú lǔ lún赵中令读鲁论bǐ jì shì xué qiě qín彼既仕学且勤pī pú biān xiāo zhú jiǎn披蒲编削竹简bǐ wú shū qiě zhī miǎn彼无书且知勉tóu xuán liáng zhuī cì gǔ头悬梁锥刺股bǐ bú jiào zì qín kǔ彼不教自勤苦rú náng yíng rú yìng xuě如囊萤如映雪jiā suī pín xué bú chuò家虽贫学不辍rú fù xīn rú guà jiǎo如负薪如挂角shēn suī láo yóu kǔ zhuó身虽劳犹苦卓sū lǎo quán èr shí qī苏老泉二十七shǐ fā fèn dú shū jí始发奋读书籍bǐ jì lǎo yóu huǐ chí彼既老犹悔迟ěr xiǎo shēng yí zǎo sī尔小生宜早思ruò liáng hào bā shí èr若梁灏八十二duì dà tíng kuí duō shì对大廷魁多士bǐ jì chéng zhòng chēng yì 彼既成众称异ěr xiǎo shēng yí lì zhì 尔小生宜立志yíng bā suì néng yǒng shī 莹八岁能咏诗mì qī suì néng fù qí泌七岁能赋棋bǐ yǐng wù rén chēng qí 彼颖悟人称奇ěr yòu xué dāng xiào zhī 尔幼学当效之cài wén jī néng biàn qín 蔡文姬能辨琴xiè dào yùn néng yǒng yín 谢道韫能咏吟bǐ nǚ zǐ qiě cōng mǐn彼女子且聪敏ěr nán zǐ dāng zì jǐng 尔男子当自警táng liú yàn fāng qī suì 唐刘晏方七岁jǔ shén tóng zuò zhèng zì 举神童作正字bǐ suī yòu shēn yǐ shì 彼虽幼身已仕ěr yòu xué miǎn ér zhì 尔幼学勉而致yǒu wéi zhě yì ruò shì 有为者亦若是quǎn shǒu yè jī sī chén 犬守夜鸡司晨gǒu bù xué hé wéi rén苟不学曷为人cán tǔ sī fēng niàng mì 蚕吐丝蜂酿蜜rén bù xué bù rú wù人不学不如物yòu ér xué zhuàng ér xíng 幼而学壮而行shàng zhì jūn xià zé mín 上致君下泽民yáng míng shēng xiǎn fù mǔ 扬名声显父母guāng yú qián yù yú hòu 光于前裕于后rén yí zǐ jīn mǎn yíng 人遗子金满赢wǒ jiào zǐ wéi yì jīng 我教子惟一经qín yǒu gōng xì wú yì 勤有功戏无益jiè zhī zāi yí miǎn lì 戒之哉宜勉力.。