bec_sv_H7,8,9_dec2010

Bedrijfseconomie samenvatting Hoofdstuk 7, 8 en 97.1 Eigen vermogen bij ondernemingen zonder rechtspersoonlijkheidHet eigen vermogen van een eenmanszaak bestaat uit:+ privé-stortingen (uit eigen middelen van de eigenaar later toegevoegd)+ gemaakte winsten- privé-onttrekkingen- geleden verliezenEenmanszaakIndien de eigenaar van een eenmanszaak zichzelf een loon toekent, mag dit fiscaal niet als kosten ten laste van de winst worden gebracht. Ook privé-onttrekkingen zijn geen kosten. De eigenaar van de eenmanszaak betaalt inkomstenbelasting over de volledige winst en niet slechts ver het bedrag dat hij uit het bedrijf haalt in de vorm van privé-onttrekkingen. PersonenvennootschapIn de personenvennootschap wordt bij de oprichting vastgesteld hoeveel eigen vermogen elk van de vennoten inbrengt. Het ingebrachte vermogen wordt per vennoot op de balans geregistreerd. Het is mogelijk om een deel van het eigen vermogen later nog te storten. Een verlies verkleint het eigen vermogen. De vennoten kunnen het eigen vermogen per vennoot toe en afnemen door privé-stortingen en onttrekkingen.De vennoten betalen ieder inkomstenbelasting over het eigen aandeel in de winst die ze met de vennootschap behalen.Verschil eenmanszaak en personenvennootschap:- het eigen vermogen per vennoot wordt apart bijgehouden op twee rekeningen, terwijl het eigen vermogen van een eenmanszaak als één post op de balans staat.Commanditaire vennootschap:Hierbij wordt het eigen vermogen op identieke wijze geregistreerd als bij de personenvennootschap. Ook het vermogen van een of meer commanditaire vennoten wordt apart op de balans opgenomen.7.2 Eigen vermogen bij ondernemingen met rechtspersoonlijkheidBij de nv/bv bestaat het eigen vermogen uit aandelenkapitaal en reserves. Door middel van uitgifte van aandelen krijgt de onderneming de beschikking over eigen vermogen. De kopers van aandelen zijn samen de eigenaar van de onderneming.Verschil BV/NV:-Bij een BV is er vaak een grotere betrokkenheid van een of een beperkt aantal aandeelhouders. Vooral bij BV’s die ontstaan vanuit een ez of vof is er sprake van een of enkele grootaandeelhouders, die ook een directeursfunctie in de BV bekleden (deDGA: directeur-grootaandeelhouder).-Een NV wordt meestal opgericht met het doel om een groot vermogen bijeen te brengen, waardoor er bij de oprichting meerdere aandeelhouders zijn die geenbetrokkenheid bij de leiding van de onderneming hebben.Maatschappelijk kapitaal = het totale bedrag waarvoor aandelen kunnen worden uitgegeven, ligt vast in de statuten van de onderneming. Het maatschappelijk kapitaal geeft aan hoe hoog het nominale bedrag van de geplaatste aandelen maximaal kan zijn.Winstverdeling/dividendDe winstverdeling wordt na afloop van het boekjaar op voorstel van de Raad vanBestuur(directie) vastgesteld door de Algemene Vergadering van Aandeelhouders. De winstuitkering die de aandeelhouders ontvangen, wordt dividend genoemd.Bij de berekening van het dividendbedrag per aandeel wordt uitgegaan van het gestorte aandelenkapitaal, tenzij de statuten anders bepalen. Reeds tijdens het boekjaar kan bij wijze van voorschot een interim-dividend worden uitgekeerd.Belangrijkste functie aandelen voor de onderneming:-de financieringsfunctie: het op de geplaatste aandelen gestorte vermogen wordt gebruikt voor de financiering van de activiteiten van de onderneming.Belangrijkste functies aandelen voor de aandeelhouders:-zeggenschap: het geeft de houder zeggenschap binnen de onderneming, dit zal vooral bij wat kleinere ondernemingen van belang zijn, zoals bij de directeur-grootaandeelhouder van een BV.-Dividenduitkering: de aandeelhouder heeft recht op een gedeelte van de winst van de onderneming indien de onderneming overgaat tot dividenduitkering.Preferentaandelen = zijn aandelen waaraan voor de houders bepaalde voorrechten zijn verbonden. Deze voorrechten kunnen betrekking hebben op beide functies van aandelen: het beheer van de onderneming of de uitkeringen van de onderneming.Prioriteitsaandelen = geven de houder bepaalde extra rechten op het gebied van de zeggenschap over de onderneming.Uitkeringspreferente aandelen = geven de houder voorrechten bij de winstuitkering door de onderneming. Vaak geldt voor deze aandelen een vast, in de statuten vastgelegd, dividendpercentage. Indien er sprake is van cumulatief preferente aandelen, kan in jaren waarin de onderneming geen of onvoldoende winst maakt de dividendbelasting worden doorgeschoven naar voldoende winstgevende jaren.Ook bij liquidatie van de onderneming kunnen uitkeringspreferente aandelen voorrechten geven.Vergroten van eigen vermogen BV/NVHet eigen vermogen van een BV of NV kan na oprichting worden vergroot door uitgifte van nog niet geplaatste aandelen. Bestaande of nieuwe aandeelhouders kopen deze aandelen en het ingebrachte vermogen wordt toegevoegd aan het eigen vermogen. Ook winstinhouding vergroot het eigen vermogen van een BV of NV.Een beursgenoteerde NV heeft een extra mogelijkheid om het eigen vermogen te vergroten:-een openbare aandelenemissie: hierbij kunnen derden ook aandelen kopen, naast de bestaande aandeelhouders.7.3 Waarde van aandelenVoor de waardebepaling van een aandeel heeft de nominale waarde echter geen betekenis. De nominale waarde is het bedrag dat op het aandeelbewijs is vermeld. Deze waarde van een aandeel is slechts in zoverre van belang dat de aandeelhouder verplicht is bij de uitgifte van de aandelen, minstens het bedrag van de nominale waarde te storten.De theoretische waarde van een aandeel kan worden afgeleid van de waarde van de onderneming. Hierbij kennen we twee waarde begrippen:-Intrinsieke waarde: wordt berekend als het verschil tussen de bezittingen en de schulden van de onderneming en is daardoor gelijk aan het ev van de onderneming.-Rentabiliteitswaarde: wordt berekend als de contante waarde van de verwachte toekomstige winsten van de onderneming. Deze waarde geeft als het ware dewinstpotentie van de onderneming weer.Indien de onderneming erin slaagt om de activa zeer winstgevend te exploiteren zal de rentabiliteitswaarde boven de intrinsieke waarde liggen. Indien de intrinsieke waarde het hoogst is presteert de onderneming onder de maat.Berekenen van de intrinsieke waarde en de rentabiliteitswaarde per aandeel: door de overeenkomstige waarde van de onderneming te delen door het aantal geplaatste aandelen. Naast de twee genoemde theoretische waarde begrippen kennen we bij op de effectenbeurs genoteerde aandelen ook een beurswaarde.De beurswaarde komt tot stand op basis van de vraag naar en het aanbod van het betreffende aandeel op de beurs. De beurswaarde wordtbeïnvloedt door de intrinsieke en rentabiliteitswaarde, maar is ook afhankelijk van algemene economische en politieke ontwikkelingen.Motieven om een onderneming naar de beurs te brengen zijn:-Incasseringsmotief: aandeelhouders kunnen het in de onderneming geïnvesteerde vermogen geheel of gedeeltelijk vrijmaken en de opbrengst voor andere doelenaanwenden.-Financieringsmotief: de behoefte aan additioneel eigen vermogen kan in de toekomst makkelijker via een uitbreiding van het geplaatste aandelenkapitaal worden gedekt.-Managementmotief: de afstand tussen eigendom en management wordt vergroot, waardoor aandeelhouders minder directe invloed hebben op de leiding.-PR-motief: via een beursintroductie wordt de naamsbekendheid van ondernemingen vergroot.-Prestigemotief: een beursnotering vergroot het aanzien van de onderneming, die dan werkelijk meetelt in ondernemingsland.Een beursnotering brengt voor de onderneming de verplichting met zich mee tot openbaarmaking van informatie die voor een goede koersvorming op de beurs noodzakelijk is. Uit concurrentieoogpunt kan dit als ongunstig worden ervaren.7.4 ReservesTantième: Als de nv of bv winst maakt, dan kan zij deze winst, na aftrek van de vennootschapsbelasting uitkeren aan de directie en de commissarissen. Tantième is als (loon)kosten aftrekbaar voor de vennootschapsbelasting.Winstreserve: reserve die ontstaat bij winstinhouding.Voordelen van vergroting van het eigen vermogen door winstinhouding vergeleken met het aantrekken van eigen vermogen door middel van een aandelenemissie: -Financiering met additioneel aangetrokken aandelenvermogen is duurder dan financiering met ingehouden winst, omdat aandeelhouders dividenduitkering eisen.-Bij winstinhouding is er geen sprake van emissiekosten en administratieve beslommeringen.-De groei van het eigen vermogen vindt bij winstinhouding geleidelijk plaats, terwijl aandelenemissies grote bedragen ineens betreffen.-Bij winstinhouding vindt geen verwatering van de winst per aandeel plaats, waardoor de beurskoers van het aandeel niet daalt.Dividendstabilisatie: door in jaren met hoge winsten een gedeelte van de behaalde winst in te houden, kan in jaren met lage winsten toch een redelijk bedrag aan dividend worden uitgekeerd door uit de reserves te putten. Hierdoor wordt er elk jaar een ongeveer gelijkblijvend dividend per aandeel uitgekeerd.Passeren van het dividend: als er een jaar helemaal geen dividend wordt uitgekeerd. Agio: het verschil tussen de uitgifteprijs en de nominale waarde van het aandeel.Door de uitgifte van nieuwe aandelen stijgt het geplaatste aandelenkapitaal met de nominale waarde van de nieuwe aandelen. Maar ook het agio op de aandelen behoort te worden toegevoegd aan het eigen vermogen van de NV. Dit bedrag wordt bijgeschreven bij de reserves en wel bij de agioreserve.Een toename van het eigen vermogen kan binnen de vennootschap ook ontstaan door een waardestijging van activa, indien de onderneming de vervangingswaarde als waarderingsgrondslag hanteert voor haar vaste activa. Deze toename van de waarde van de activa komt tot uitdrukking in een toename van het eigen vermogen door de waardestijging te boeken op de herwaarderingsreserve.Samenvattend gezegd kunnen reserves ontstaan door drie oorzaken:-Winstinhouding-Aandelenemissie boven pari-Herwaardering van activaOpen reserves: de omvang van de hiervoor genoemde reserves kan worden afgelezen op de balans, de open reserves.Stille of geheime reserve: indien het bestaan van de reserve wel blijkt uit de balans, maar de omvang ervan niet is vast te stellen. Bijvoorbeeld als activa op de balans te laag worden gewaardeerd. Hierdoor zijn toekomstige verliezen in de toekomst weg te moffelen.7.5 AandelenemissieAls een NV zijn eigen vermogen wilt vergroten kan zij haar geplaatste aandelenkapitaal gaan vergroten. Als de aandelen op de beurs zijn genoteerd, kan worden gekozen voor een openbare emissie. Als dit niet het geval is kan zij een onderhandse plaatsing van aandelen doen. De aandelen worden dan rechtstreeks geplaatst bij bestaande aandeelhouders, particuliere beleggers of participatiemaatschappijen.Participatiemaatschappij: is gespecialiseerd in het deelnemen in het risicodragend vermogen van ondernemingen. Het met onderhandse plaatsing verkregen aandelenvermogen wordt aangeduid met de term venture capital(durfkapitaal).Bij een openbare emissie zal de onderneming altijd gebruik maken van de diensten van een of meer banken.Guichetemissie: indien banken slechts loketdiensten verrichten ten behoeve van de NV. Het risico van mislukken van de emissie wordt door de NV zelf gedragen.Overgenomen emissie: Als de banken het risico van de NV overnemen van de guichetemissie en garant staan voor de opbrengst van de emissie.Prospectus:bevat informatie over de gang van zaken in de NV, financiële overzichten, een uittreksel uit de statuten en de prijs waartegen op de emissie kan worden ingeschreven. Dit is informatie voor belangstellende beleggers.De emissieprijs moet onder de beurswaarde van het aandeel liggen omdat het anders aantrekkelijker is om de aandelen rechtstreeks op de beurs te kopen dan via de emissie.Vrije emissie: hierbij wordt aan de oude aandeelhouders het recht toegekend om bij voorrang in te schrijven. Dit voorkeursrecht wordt veelal belichaamd in een dividendbewijs, dat is gehecht aan de reeds uitstaande aandelen(=claim). Om een nieuw aandeel te kopen zijn meestal meerdere claims nodig.Berekening theoretische waarde van een claim:N = aantal claims per nieuw aandeelCL = claimEP = emissieprijsBeurswaarde na emissie = n * CL + EPCL = BWN – EP : nBonusaandelen: aandelen die gratis aan de houders van reeds uitstaande aandelen worden verstrekt ten laste van de reserves. Vaak gebeurt dit ten laste van de agioreserve. We spreken dan van een agiobonus. Hierdoor verandert enkel de samenstelling van het eigen vermogen, het neemt niet af.3 manieren om het aandelenkapitaal te vergroten:-Herkapitalisatie-Aandelensplitsing-StockdividendHerkapitalisatie: door de bonusaandelen neemt het nominaal geplaatste aandelenkapitaal toe en nemen de reserves met hetzelfde bedrag af.Door de toename van het aantal geplaatste aandelen zal de beurswaarde van een aandeel dalen. Dit kan de verhandelbaarheid van de aandelen ten goede komen.Aandelensplitsing: hierbij wordt de nominale waarde per aandeel verlaagd, terwijl het totaal geplaatste aandelenkapitaal gelijk blijft. In ruil voor de oorspronkelijke aandelen krijgen de aandeelhouder nu een groter aantal aandelen met een lagere nominale waarde én een lagere beurswaarde.Stockdividend: hierbij wordt dividend uitgekeerd in de vorm van aandelen. Voor de onderneming heeft dit als voordeel dat de voorraad liquide middelen niet wordt gebruikt voor dividenduitkering, zodat de liquiditeitspositie niet wordt aangetast.Keuzedividend: de keus bij stockdividend tussen een uitkering in contanten of een uitkering in aandelen.8.1 Prijsvorming vreemd vermogenGeldgevers vragen een vergoeding voor het beschikbaar stellen van het vermogen. Meestal wordt de vergoeding betaald in de vorm van rente.De hoogte van de rente is afhankelijk van een aantal factoren:1.Marktrente2.Looptijd van de schuld3.Risico voor de geldgever4.Rangorde van de geldgevers5.Verhandelbaarheid van de schuld1 + 2. Marktrente en looptijdVoor de bepaling van de marktrente wordt de rentemarkt opgedeeld in 2 markten: -Geldmarkt: korte rente-Kapitaalmarkt: lange rente, looptijd vanaf 2 jaar.Maatstaf geldmarktrente: Euribortarieven, dit zijn tarieven waartegen 57 Europese banken elkaar kortetermijnleningen in euro’s verstrekken.Maatstaf kapitaalmarkt rente: staatsleningen. Gezien het lage risico dat er niet betaald wordt bij een Nederlandse staatslening, geldt dit tarief vaak als een basistarief. Andere leningen met hogere risico’s kennen een renteopslag voor dat hogere risico, waarbij geldt dat de opslag hoger wordt, naarmate het debiteurenrisico hoger wordt.3. RisicoHet risico bij schulden wordt meestal afgemeten aan de kredietwaardigheid van de onderneming.4. RangordeVreemdvermogenverschaffers hebben altijd voorrang op eigenvermogenverschaffers bij uitkeringen door de onderneming in geval van liquidatie of faillissement. Naarmate er meer eigen vermogen in de onderneming is geïnvesteerd, is er een grotere buffer aanwezig om de verplichtingen aan de vreemdvermogenverschaffers na te komen.Achtergesteld vreemd vermogen: als alternatief voor eigen vermogen kan de onderneming in dit kader ook achtergesteld vreemd vermogen aantrekken. De verstrekkers van achtergesteld vreemd vermogen ontvangen in geval van faillissement van de onderneming slechts rente en aflossing nadat aan alle financiële verplichtingen aan de overige schuldeisers is voldaan. In ruil voor de achterstelling, zullen de vermogensverschaffers een iets hogere rentevergoeding dan gebruikelijk eisen.Garantievermogen: het achtergesteld vreemd vermogen samen met het eigen vermogen dienen in het geval van faillissement als buffer bij het nakomen van de verplichtingen aan de schuldeisers.Preferente schuldeisers: komen nog vóór de gewone schuldeisers. Voorbeelden zijn de fiscus en verschaffers van hypothecaire schulden5. Verhandelbaarheid van de schuldWanneer het mogelijk is om de schuld te verkopen dan is de schuldeiser niet gebonden aan het uitzitten van de looptijd van de schuld. Bijvoorbeeld bij obligatieleningen.8.2 BankleningenBuffer: voor elke lening die een bank uitgeeft, moet zij van de toezichthouder(DNB) een minimale buffer aan eigen vermogen aanhouden. Het aanhouden van een kapitaalbuffer kost een bank geld. Voor een risicovol bedrijf is onder de nieuwe richtlijn meer reserve nodig, waardoor de kostprijs van het krediet stijgt. De opslag die de bank hanteert boven de interbancaire rente is een vergoeding voor het risico dat ze neemt, maar ook voor het aanhouden van risicodragend kapitaal.Flatteringsprocedure: na aanvraag van en banklening beoordelen bankiers een kredietaanvraag van de volgende criteria:-De kredietnemer: wordt beoordeeld.-Het marketingplan: bestaat uit de bekende P’s en marketingrisico’s vanuit de ogen van de bankier.-Investeringsplan: volgt uit het marketingplan. Hierin wordt aangegeven waarin word geïnvesteerd en hoe dit word gefinancierd.-De cijfermatige onderbouwing: o.b.v. het marketing en investeringsplan wordt een cijfermatige onderbouwing opgesteld. Gezamenlijk vormen ze het ondernemingsplan.-De buffer in het bedrijf:er moet genoeg eigen vermogen zijn om tijdelijke of structurele verliezen op te vangen.Onderhandse geldlening: hiervan is sprake indien één of enkele geldgevers de onderneming of instelling langdurig tijdelijk vreemd vermogen verstrekken. Tussen de onderneming en de geldgevers bestaat een rechtstreeks contact, zodat onderling overleg mogelijk is over de omvang en de voorwaarden van de lening.Hypothecaire geldlening: de geldnemer verstrekt aan de geldgever een zekerheid in de vorm van onroerend goed.8.3 ObligatieleningenObligatielening: is een door een organisatie uitgegeven geldlening, die verdeeld is in een groot aantal schuldbekentenissen, in ronde bedragen. Deze schuldbekentenissen worden obligaties genoemd. Vaak voorkomende nominale bedragen zijn 1000 en 5000.Door middel van de uitgifte van een obligatielening trekt de organisatie langlopend vreemd vermogen aan. In tegenstelling tot een emissie van aandelen is een emissie van obligaties niet uitsluitend voorbehouden aan een NV. Ook ondernemingen met een andere rechtsvorm of overheidsinstellingen (staat, gemeente) kunnen een obligatielening uitgeven.Pandbrieven: obligaties uitgegeven door een hypotheekbank.Obligaties zijn meestal aan toonder en vrij verhandelbaar. Er wordt een vasterente(couponrente) betaald en de obligatielening heeft een vooraf vastgesteldelooptijd(meestal tussen 5 en 20 jaar).Obligaties worden verhandeld op de effectenbeurs. De notering van obligaties op de beurs geschiedt in procenten van de nominale aandelen. Als de couponrente hoger is dan de marktrente, dan zal de obligatie boven pari noteren.Aantrekkelijk voor personen die niet veel risico willen lopen omdat:-Obligaties makkelijk verhandelbaar zijn.-Obligaties een vrij stabiele marktwaarde hebben.Aflossing van een obligatielening kan in principe op twee manier worden geregeld: -Alle obligaties worden aan het einde van de looptijd tegelijk afgelost. De obligatiehouders ontvangen dan de nominale waarde van de obligaties in contacten.Nadeel: de onderneming moet op dat moment over een zeer groot bedrag aan liquidemiddelen beschikken.-De aflossing geschiedt geleidelijk in gedeelten. Hierbij wordt in een vooraf vastgestelde periode op geregelde tijdstippen telkens een bepaald gedeelte van deobligaties afgelost.Hypothecaire obligaties: hierbij worden activa van de onderneming gebruikt als onderpand, om de beleggers zekerheid te verschaffen.Trustee: deze treedt namens de obligatiehouders op, indien de onderneming haar betalingsverplichtingen niet nakomt. Dit bestaat omdat er meestal geen contact is tussen geldgever en geldnemer, omdat er veel beleggers zijn. In geval van een hypothecaire obligatielening is de aanwezigheid van een trustee wettelijk verplicht.Achtergestelde obligatielening: de houders van de obligaties ontvangen in geval van faillissement van de onderneming slechts rente en aflossing nadat aan alle andere financiële verplichtingen aan de overige schuldeisers is voldaan.Zero bonds: zijn obligaties waarbij gedurende de looptijd geenrente wordt uitgekeerd, maar waarbij aan het einde van de looptijd een aflossingsbedrag wordt betaald dat hoger is dan het emissiebedrag van de obligatie.Discount bonds: zijn obligaties met een lage couponrente, waarbij aan het einde van de looptijd ook weer een hoger aflossingsbedrag dan de uitgifteprijs wordt uitbetaald. Het aflossingsbedrag bevat een extra rentevergoeding.Een belegger van zero bonds of discount bonds die tussentijds van de opbrengst wil profiteren, zal zijn obligaties moeten verkopen. Er moet over het inkomen uit beleggen inkomstenbelasting betaald worden aan de fiscus.Voordeel van zero of discount bonds voor de onderneming:-Er zijn geen of lage uitgaven voor rentebetalingen of aflossingen nodig voor het einde van de looptijd va de leningNadeel van zero of discount bonds voor de onderneming:-Vervroegde aflossing is vrijwel onmogelijk, aangezien dan de volledige nominale waarde moet worden uitbetaald, waardoor de kostenvoet van dit vermogen zeer hoogzou worden.Junk bonds: zijn obligaties met een hoge couponrente die dienen ter financiering van de overname van een bedrijf.Converteerbare obligaties: geven de houder het recht gedurende een bepaaldeperiode(conversieperiode) tegen vooraf vastgestelde voorwaarden de obligaties om te wisselen in aandelen.Voordelen van converteerbare obligaties:-De onderneming trekt door de uitgifte van converteerbare obligaties tijdelijk vermogen aan, dat later kan worden omgezet in permanent vermogen.-De obligatiehouder is schuldeiser van de onderneming, maar heeft de mogelijkheid aandeelhouder te worden.Conversieprijs: de prijs die de houders van de converteerbare obligaties bij omwisseling voor de aandelen moeten betalen.Conversiewaarde: geeft de aandelenwaarde van de converteerbare obligatie weer, dus wat de obligatie bij conversie in aandelen opbrengt.Reverse convertible: een variant op de converteerbare obligatie. In dit geval bepaalt niet de belegger of hij de obligaties wil inwisselen in aandelen, maar wordt dat door het bedrijf zelf bepaald. Omdat je als belegger hiermee instemt, krijg je een hogere rentevergoeding dan op een normale obligatie.Medium term notes: zijn verhandelbare schuldbewijzen aan toonder in grote coupures met een looptijd van twee tot vijf jaar. Bij een medium-term-note-programma is het totale leningbedrag verdeeld in een aantal afzonderlijk verhandelbare schuldbewijzen. De onderneming spreekt een maximaal aan te trekken bedrag af met de bank die de plaatsing verzorgt. Het programma word in gedeelten uitgegeven.Voor het emitterende bedrijf heeft de flexibiliteit m.b.t. het moment van uitgifte en looptijd het belangrijke voordeel dat snel op marktontwikkelingen kan worden ingespeeld. Bovendien zijn de kosten van plaatsing van medium term notes lager dan bij een obligatielening, omdat kan worden volstaan met een beknopt memorandum i.p.v. een uitgebreide emissieprospectus.Vanwege de grote coupures is de markt beperkt. Slechts institutionele beleggers, die een groot vermogen beheren, zijn in staat om deel te nemen in een medium-term-note-programma.Kenmerken van vormen van lang vreemd vermogen8.4 Vreemd vermogen op korte termijnVormen van kort vreemd vermogen:-Bankkrediet: meestal in de vorm van een rekening-courantkrediet.-Leverancierskrediet: bij inkoop van goederen-Afnemerskrediet: bij vooruitbetaling door de afnemer-Kasgeldlening: alleen voor grote bedrijven die een korte periode grote sommen lenen.-Commercial paper: verhandelbare schuldbewijzen van bedrijven in grote, ronde bedragen.-Overlopende passiefposten: te betalen salarissen, belastingen.-Overige kortlopende kredieten.BankkredietHet uitlenen op korte termijn gaat meestal in de vorm van een rekening-courantkrediet. De onderneming krijgt dan een zogenoemd kredietplafond. Dit is het maximale bedrag dat de onderneming als lening mag opnemen(rood staan). Indien de onderneming van het rekening-courantkrediet gebruik maakt, dan eist de bank hiervoor een rentevergoeding.Voordeel:Het voordeel van deze kredietvorm voor de onderneming is dat op deze wijze gemakkelijk een (sterk) fluctuerende vermogensbehoefte kan worden gefinancierd.LeverancierskredietEen onderneming krijgt leverancierskrediet indien zij goederen of diensten ontvangt zonder die onmiddellijk te moeten betalen. Leverancierskrediet is dus een bron van vermogen voor de afnemer van de goederen. Het ontvangen leverancierskrediet wordt aan de creditzijde van de balans geboekt onder de naam crediteuren. De leverancier boekt het verstrekte leverancierskrediet aan de debetzijde van de balans onder de naam debiteuren.Goederenfinanciering:Leverancierskrediet is een vorm van goederenfinanciering, omdat het vermogen niet in de vorm van geld beschikbaar wordt gesteld, maar in de vorm van geleverde goederen.Krediettermijn:Door de leverancier worden voorwaarden vastgesteld. Dit houdt in dat men een termijn vaststelt, waarbinnen de ontvangen goederen moeten worden betaald de krediettermijn.Daarnaast komt het nog vaak voor dat bij snelle betaling een korting mag worden afgetrokken van het factuurbedrag. In dat geval moeten ook een kortingspercentage en een kortingstermijn worden vastgesteld.AfnemerskredietAfnemerskrediet wordt verstrekt door de afnemer aan de leverancier indien betaling plaatsvindt voorafgaand aan de overdracht van goederen of diensten(bijv. bioscoop).Omdat er nauwelijks een verschil is in het tijdstip waarop wordt betaald en dat waarop de prestatie wordt geleverd, ontstaat er eigenlijk geen schuldverhouding tussen leverancier en afnemer.Indien afnemerskrediet wordt verstrekt voor nog te leveren goederen, kan dit wel een belangrijke bijdrage leveren in de financiering van de vermogensbehoefte van de leverancier.Bijvoorbeeld bij nieuwbouwhuizen. De leverancier wil niet het risico lopen dat de afnemer na de bouw het product niet meer wilt hebben en dus niet wil betalen. Door van de afnemer betaling vooraf te verlangen, kan de vermogensbehoefte van de leverancier worden gefinancierd met afnemerskrediet, zodat geen gebruik behoeft te worden gemaakt van duur bankkrediet. Een afnemer zal bereid zijn om het afnemerskrediet te verstrekken, om verzekerd te zijn van de levering van de goederen.Het verstrekte afnemerskrediet wordt door de afnemer onder de naa m ‘vooruitbetaalde bedragen’ of ‘nog te ontvangen goederen’ aan de debetzijde van de balans geboekt. De leverancier boekt het ontvangen afnemerskrediet aan de creditzijde van de balans onder de naam ‘vooruit ontvangen bedragen’ of ‘nog te leveren goederen’.Commercial paperCommercial paper: kortlopende verhandelbare schuldbewijzen aan toonder, uitgegeven door bedrijven. Hiermee kan een bedrijf een groot bedrag aan kortlopend vreemd vermogen aantrekken. De looptijd is enkele weken tot maximaal twee jaar en het bedrag per schuldbewijs is minimaal 1 miljoen.Doordat commercial paper verhandelbaar is, nemen de beleggers genoeg met een iets lagere rentevergoeding dan betaald moet worden op kortlopend bankkrediet. Dit maakt deze kredietvorm aantrekkelijk voor bedrijvenCertificates of deposits: als banken zelf kortlopend krediet aantrekken door de uitgifte van verhandelbare schuldbewijzen.8.5 VoorzieningenVoorziening: is een toekomstige verplichting, die samenhangt met de bedrijfsuitoefening in de huidige periode, maar waarvan de exacte omvang en/of tijdstip waarop deze zich zal voordoen, nog niet bekend zijn.Voorzieningen verschillen van schulden in die zin dat een schuld een juridische grondslag heeft en een voorziening niet. Bij een voorziening is het exacte bedrag nog niet bekend; het is zelfs mogelijk dat het helemaal niet betaald wordt.Het bedrag aan voorzieningen wordt ten laste gelegd van de winst. Er is dus sprake van substitutie van eigen vermogen。