学 而 第 一 (论语拼音版)

论语

学而篇第一

zǐ yuē xuéér shí xí zhī bù yì yuè hū yǒu péng zìyuǎn ① - 1子曰: “学而时习之，不亦说(悦)乎？有朋自远

fāng lái bú yì lèhū rén bùzhī ér bú yùn bú yìjūn zǐ hū

方来，不亦乐乎？人不知而不愠，不亦君子乎？”

yǒu zǐ yuē qí wéi rén yě xiào tìér hào fàn shàng zhěxiǎn yǐ②有子曰：“其为人也孝弟(悌)，而好犯上者，鲜矣；bù hào fàn shàng ér hào zuò luàn zhě wèi zhī yǒu yějūn zǐ wùběn 不好犯上，而好作乱者，未之有也。君子务本，běn lìér dào shēng xiào tìyě zhě qí wéi rén zhī běn yú

本立而道生。孝弟(悌) 也者，其为仁之本与(欤)！”

zǐ yuēqiǎo yán lìng sèxiǎn yǐ rén

③子曰：“巧言令色，鲜矣仁。”

zēng zǐ yuē wú rìsān xǐng wúshēn wèi rén móu ér búzhōng hū④曾子曰：“吾日三省吾身：为人谋而不忠乎？yǔ péng yǒu jiāoér bú xìn hū chuán bù xíhū

与朋友交而不信乎？传不习乎？”

zǐ yuē dǎo qiān shèng zhī guó jìng shìér xìn jié yòng ér ài ⑤子曰：“道(导) 千乘之国，敬事而信，节用而爱

- 1 -

rén shǐ mín yǐ shí

人，使民以时。”

zǐ yuē dìzǐ rù zé xiào chū zé tìjǐn ér xìn fàn ài ⑥子曰：“弟子入则孝，出则弟(悌), 谨而信，泛爱

zhòng ér qīn rén xíng yǒu yú lì zéyǐ xué wén

众，而亲仁；行有余力，则以学文。”

zǐ xiàyuē xián xián yì sè shì fùmǔ néng jié qí lì shìjūn

⑦子夏曰：“贤贤易色，事父母能竭其力，事君

néng zhì qíshēn yǔ péng yǒu jiāo yán ér yǒu xìn suīyuē wèi xué

能致其身，与朋友交，言而有信。虽曰未学，

wú bì wèi zhī xuéyǐ

吾必谓之学矣。”

zǐ yuē jūn zǐ bú zhòng zé bùwēi xué zé bù gùzhǔ zhōng xìn ⑧子曰:“君子不重则不威，学则不固；主忠信，

wúyǒu bù rújǐ zhě guò zé wù dàn gǎi

无(毋) 友不如己者，过则勿惮改。”

zēng zǐyuē shèn zhōng zhuīyuǎn mín déguī hòu yǐ

⑨- 2 曾子曰：“慎终追远，民德归厚矣。”

zǐ qín wèn yúzǐ gòng yuēfū zǐ zhì yú shìbāng yě bì wén qí

⑩子禽问于子贡曰：“夫子至于是邦也，必闻其

zhèng qiúzhī yú yìyǔ zhī yúzǐ gòng yuē fū zǐwēn liáng 政；求之与(欤)，抑与之与(欤)？子贡曰：“夫子温、良、gōng jiǎn ràng yǐ dézhī fū zǐzhī qiúzhī yě qízhū yìhū rén zhī恭、俭、让以得之。夫子之求之也，其诸异乎人之

qiúzhī yú

求之与(欤)！”

zǐ yuē fù zài guān qí zhì fù mòguān qí xíng sān nián wúgǎi ⑪ 子曰：“父在观其志，父没观其行；三年无改

yú fùzhī dào kě wèi xiào yǐ

于父之道，可谓孝矣。”

yǒu zǐ yuē lǐzhī yòng hé wéi guìxiān wáng zhī dào sī wéi měi ⑫ 有子曰：“礼之用，和为贵。先王之道，斯为美，xiǎo dà yóu zhī yǒu suǒ bù xíng zhī héér hé bùyǐ lǐ jié z hī yì小大由之。有所不行，知和而和，不以礼节之，亦bùkě xíng yě

不可行也。”

yǒu zǐ yuē xìn jìn yú yì yán kě fùyěgōng jìn yúlǐyuǎn ⑬ 有子曰：“信近于义，言可复也。恭近于礼，远chǐrǔ yě yīn bùshī qíqīn yìkě zōng yě

耻辱也；因不失其亲，亦可宗也。”

zǐ yuē jūn zǐ shí wú qiúbǎo jū wú qiúān mǐn yú shìér ⑭ 子曰：“君子食无求饱，居无求安，敏于事而shèn yú yán jiùyǒu dào ér zhèng yān kě wèi hào xuéyěyǐ

慎于言，就有道而正焉，可谓好学也已。”

zǐ gòng yuē pín ér wúchǎn fùér wújiāo hé rúzǐ y uēkě⑮ 子贡曰: “贫而无谄，富而无骄，何如？”子曰：“可yě wèi ruò pín ér lè fùér hào lǐ zhě yě zǐ gòng yuē shī 也。未若贫而乐，富而好礼者也。”子贡曰：“《诗》yún rúqiē rúcuō rú zhuó rú mó qísī zhī wèi yúzǐ yuē 云：‘如切如磋，如琢如磨’，其斯之谓与(欤)？”子曰：cìyěshǐkěyǔ yán shīyǐ yǐ gào zhūwǎngér zhī lái zhě“赐也，始可与言《诗》已矣！告诸往而知来者。”

zǐ yuē bù huàn rén zhī bùjǐ zhī huàn bùzhī rén yě

⑯ 子曰：“不患人之不己知，患不知人也。”

- 3 -